دوره 22، شماره 2 - ( فروردین ـ اردیبهشت 1402 )
جلد 22 شماره 2 صفحات 232-223 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ACECR.JDM.REC.1401.076
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abooei A, Asihaddad F, Azizi M. Predicting self-care based on the parent-child relationship and the emotional atmosphere of the family in women during childhood. Payesh 2023; 22 (2) :223-232
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1905-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1905-fa.html
ابویی آزاده، عاصی حداد فاطمه، عزیزی مهدیه. پیش بینی خود مراقبتی بر اساس رابطه والد- فرزند و جو عاطفی خانواده در زنان در دوران کودکی. پایش. 1402; 22 (2) :223-232
آزاده ابویی* 
1، فاطمه عاصی حداد1 ، مهدیه عزیزی1
1، فاطمه عاصی حداد1 ، مهدیه عزیزی1
1- گروه مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران
چکیده: (535 مشاهده)
مقدمه: خودمراقبتی راهبردی است برای تطابق با رویدادها و تنش‌های زندگی، که باعث ارتقاء سلامت جسمی و روانشناختی می‌شود و تحت تاثیر فرزندپروری و روابط خانوادگی از جمله رابطه والد-فرزند قرار دارد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف پیش بینی خود مراقبتی بر اساس رابطه والد- فرزند و جو عاطفی خانواده در زنان در دوران کودکی انجام گرفت.
مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بود. جامعه آماری کلیه زنان ۳۵ تا ۵۰ سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره ازدواج شهرستان یزد بودند که۲۰۴ نفر از آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های جو عاطفی خانواده هیل برن، پرسشنامه ارزیابی رابطه والد – فرزند (PCRS) و پرسشنامه خودمراقبتی انجام گرفت. داده ها با تحلیل همبستگی و رگرسیون و با استفاده از نرم افزار های SPSS نسخه۲۲ و AMOSنسخه۲۴ تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که کیفیت رابطه مادر و فرزند با خودمراقبتی (۰/۰۲۹=p)، کیفیت رابطه پدر و فرزند با خود مراقبتی (۰/۰۱۴=p) و جو عاطفی خانواده با خودمراقبتی (p<۰/۰۰۱) رابطه مستقیم و معنادار داشت. همچنین کیفیت رابطه مادر و فرزند، پدر و فرزند و خودمراقبتی با میانجی‌گری جو عاطفی خانواده رابطه غیرمستقیم داشت (۰/۰۱=p). همچنین شاخص‌های برازش مدل نشان‌دهنده مطلوب بودن برازش مدل و حمایت داده‌ها از مدل بود.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، لازم است خود مراقبتی به عنوان متغیر تاثیرگذار بر سلامت روان در حرفه‌های یاورانه مورد توجه قرار گیرد.
مواد و روش کار: روش پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بود. جامعه آماری کلیه زنان ۳۵ تا ۵۰ سال مراجعه کننده به مراکز مشاوره ازدواج شهرستان یزد بودند که۲۰۴ نفر از آنها به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های جو عاطفی خانواده هیل برن، پرسشنامه ارزیابی رابطه والد – فرزند (PCRS) و پرسشنامه خودمراقبتی انجام گرفت. داده ها با تحلیل همبستگی و رگرسیون و با استفاده از نرم افزار های SPSS نسخه۲۲ و AMOSنسخه۲۴ تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که کیفیت رابطه مادر و فرزند با خودمراقبتی (۰/۰۲۹=p)، کیفیت رابطه پدر و فرزند با خود مراقبتی (۰/۰۱۴=p) و جو عاطفی خانواده با خودمراقبتی (p<۰/۰۰۱) رابطه مستقیم و معنادار داشت. همچنین کیفیت رابطه مادر و فرزند، پدر و فرزند و خودمراقبتی با میانجی‌گری جو عاطفی خانواده رابطه غیرمستقیم داشت (۰/۰۱=p). همچنین شاخص‌های برازش مدل نشان‌دهنده مطلوب بودن برازش مدل و حمایت داده‌ها از مدل بود.
نتیجه گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر، لازم است خود مراقبتی به عنوان متغیر تاثیرگذار بر سلامت روان در حرفه‌های یاورانه مورد توجه قرار گیرد.
نوع مطالعه: توصیفی |
موضوع مقاله:
روانشناسی سلامت
دریافت: 1401/3/27 | پذیرش: 1401/11/18 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1401/12/7 | انتشار: 1402/1/20
دریافت: 1401/3/27 | پذیرش: 1401/11/18 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1401/12/7 | انتشار: 1402/1/20
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |