دوره 7، شماره 2 - ( بهار 1387 )
جلد 7 شماره 2 صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Azin S.A., Shahidzadeh A., Omidvari S., Ebadi M., Montazeri A.. Self poisoning with suicidal intent- Part I. Payesh 2008; 7 (2)
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-661-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-661-fa.html
سید علی آذین ، علی شهیدزاده ماهانی ، سپیده امیدواری ، مهدی عبادی ، علی منتظری . سیمای خودکشی در مراجعین به بخش‌های مسمومین: قسمت اول. پایش. 1387; 7 (2)
چکیده: (5283 مشاهده)
مسموميت توسط خود فرد (Self Poisoning) يكي از شايع‌ترين روش‌هاي اقدام به خودكشي و از عمده‌ترين دلايل ارجاع و بستري بيماران به‌ويژه جوانان در اورژانس‌هاي بيمارستاني است. با توجه به فقدان اطلاعات كافي، پژوهش درخصوص اپيدميولوژي خودكشي، برنامه‌ريزي بهتر براي انجام مداخلات مؤثر را امكان پذير مي‌سازد. بررسي حاضر به شكل مقطعي و در نيمه دوم سال 83 اجرا گرديده است.
در مجموع، 723 نفر با توزيع متناسب با جمعيت از شهرهاي تهران، مشهد، تبريز، اصفهان، شيراز و كرمانشاه وارد مطالعه شدند. از ميان مسمومين بررسي شده، 550 نفر (76 درصد) به طور عمدي و به قصد خودكشي و 173 نفر (24 درصد) به طور غير عمدي دچار مسموميت شده بودند. اين مقاله قسمت اول يافته‌هاي پژوهش حاضر را ارايه مي‌دهد. در اين مقاله تجزيه و تحليل داده‌ها محدود به افرادي است كه مسموميت عمدي را به عنوان راهي براي خودكشي انتخاب كرده بودند.
ميانگين سني افرادي كه از مسموميت عمدي براي خودكشي استفاده كرده بودند (2/10±)4/25 سال بود كه در نهايت 10 نفر از آنها فوت نمودند. 60 درصد از افراد اقدام كننده به خودكشي مؤنث بودند. 80 درصد براي اين كار از دارو استفاده كرده بودند و سموم شيميايي، مواد روان گردان و ساير مواد شيميايي به ترتيب در رده‌هاي بعدي قرار داشتند. 31 درصد از اقدام كنندگان به خودكشي قبلاً نيز سابقه اين كار را داشته‌اند (ميانگين 28/2±08/2 و ميانه 2 مرتبه).
در مجموع با توجه به نتايج و فراواني بالاي اقدام به خودكشي در ميان مراجعين به بخش‌هاي مسمومين و پايين بودن ميانگين سني آنها، توجه جدي‌‌تر به موضوع سلامت روان و همچنين تجهيز بيمارستان‌هاي مرجع جهت درمان مسمومين به لحاظ امكانات درماني و نيروي انساني متخصص (روانپزشك، روانشناس، متخصص سم شناسي و ...) ضروري به نظر مي‌رسد.
در مجموع، 723 نفر با توزيع متناسب با جمعيت از شهرهاي تهران، مشهد، تبريز، اصفهان، شيراز و كرمانشاه وارد مطالعه شدند. از ميان مسمومين بررسي شده، 550 نفر (76 درصد) به طور عمدي و به قصد خودكشي و 173 نفر (24 درصد) به طور غير عمدي دچار مسموميت شده بودند. اين مقاله قسمت اول يافته‌هاي پژوهش حاضر را ارايه مي‌دهد. در اين مقاله تجزيه و تحليل داده‌ها محدود به افرادي است كه مسموميت عمدي را به عنوان راهي براي خودكشي انتخاب كرده بودند.
ميانگين سني افرادي كه از مسموميت عمدي براي خودكشي استفاده كرده بودند (2/10±)4/25 سال بود كه در نهايت 10 نفر از آنها فوت نمودند. 60 درصد از افراد اقدام كننده به خودكشي مؤنث بودند. 80 درصد براي اين كار از دارو استفاده كرده بودند و سموم شيميايي، مواد روان گردان و ساير مواد شيميايي به ترتيب در رده‌هاي بعدي قرار داشتند. 31 درصد از اقدام كنندگان به خودكشي قبلاً نيز سابقه اين كار را داشته‌اند (ميانگين 28/2±08/2 و ميانه 2 مرتبه).
در مجموع با توجه به نتايج و فراواني بالاي اقدام به خودكشي در ميان مراجعين به بخش‌هاي مسمومين و پايين بودن ميانگين سني آنها، توجه جدي‌‌تر به موضوع سلامت روان و همچنين تجهيز بيمارستان‌هاي مرجع جهت درمان مسمومين به لحاظ امكانات درماني و نيروي انساني متخصص (روانپزشك، روانشناس، متخصص سم شناسي و ...) ضروري به نظر مي‌رسد.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1387/1/27
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1387/1/27
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |