مقدمه: ارتباط­درمانی یکی از مفاهیم مرکزی در پرستاری و هنر پرستاری محسوب می­شود. با توجه به در دسترس نبودن پرسش‌نامه‌ تخصصی در ایران، این مطالعه با هدف ترجمه و روان­سنجی پرسشنامه تحلیل ارتباط پرستاران در ارتباط درمانی پرستار- بیمارانجام شد.  
 مواد و روش کار‌: این پژوهش، یک مطالعه‌ روش‌شناختی از نوع روان‌سنجی ابزار بود. پس از ترجمه­ی پرسشنامه، روایی صوری، محتوای کیفی و کمی مورد ارزیابی قرار گرفت. 500  پرستار به روش در دسترس، پرسش‌نامه را تکمیل نمودند. تحلیل عاملی اکتشافی جهت روایی سازه‌ی پرسش‌نامه انجام شد. همسانی درونی با محاسبه‌ی ضریب آلفای کرونباخ و پایداری آزمون با روش آزمون مجدد و محاسبه‌ی شاخص همبستگی درون‌ طبقه‌ای انجام شد.  
یافته‌ها: در بررسی روایی صوری محاسبه امتیاز تأثیر کلیه گویه های ابزار  بالاتر 5/1 بود. نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا به ترتیب 0/710، 0/928 بود. بعد از تحلیل عامل اکتشافی ابعاد پرسش‌نامه «پرستاری حرفه ای»، « مربوط به بیمار» و «درک شرایط -موقعیت» تعیین شد. در بخش پایایی Cronbach's alpha و ICC ابزار به ترتیب  86/0 و 95/0 گزارش شد.
نتیجه‌گیری: روانسجی نسخه فارسی پرسشنامه تحلیل ارتباط­درمانی پرستار و بیمار نشان داد که این ابزار می تواند به عنوان ابزاری معتبر و قابل اعتماد برای فعالیت‌های پژوهشی پرستاران ایرانی مورد استفاده قرار گیرد و اطلاعات مهمی را در اختیار برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران قرار دهد.