1- گروه مدیریت، سیاستگذاری و اقتصاد سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت و ایمنی، مرکز تحقیقات کیفیت هوا و تغییر اقلیم، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (1498 مشاهده)
سردبیر محترم
اقلیم (آب و هوا) Climate برگرفته از واژه یونانی باستان کلیما κλίμα ، به میانگین شرایط آب و هوایی یک منطقۀ جغرافیایی در یک دوره زمانی نسبتاً طولانی (حدود ۳۰ سال) گفته میشود. برخی از این متغیرهای هواشناسی عبارتند از دما، فشار اتمسفر، باد، رطوبت و بارش. به عنوان مثال، فلات ایران دارای چهار اقلیم گرم و خشک (فلات مرکزی ایران)، سرد کوهستانی (مناطق کوهستانی غرب کشور)، معتدل و مرطوب (کرانه جنوبی دریای خزر) و گرم و مرطوب (کرانه شمالی خلیج فارس و دریای عمان) است.
تغییر اقلیم به هر گونه دگرگونی آب و هوایی گفته میشود که طولانیتر از رخدادهای منفرد آبوهوایی باشد؛ به طور مستقیم یا غیرمستقیم به فعالیتهای انسانی نسبت داده شود؛ ترکیب جو جهانی را تغییر دهد و علاوه بر تغییرات آب و هوایی طبیعی، در دورههای زمانی مختلف مشاهده شود. تغییر اقلیم یکی از مهمترین چالشهای قرن جاری است. گرما و سرمای بیموقع، ذوب شدن یخها، بالا آمدن سطح آب دریاها، وقوع سیلهای با شدت بالا و خشکسالیها از تبعات تغییر اقلیم است. میانگین تغییرات آب و هوایی برای هزاران سال نسبتاً پایدار بوده است. ولیکن، از ۵۰ سال گذشته با شتاب بیشتری در حال افزایش است، میانگین دمای زمین ۰/۷ درجه سانتیگراد افزایش یافته است و پیش بینی میشود که حدود ۱/۸ تا ۴ درجه سانتیگراد تا سال ۲۱۰۰ میلادی افزایش یابد.
نوع مطالعه:
نامه به سردبیر |
موضوع مقاله:
نامه به سردبیر دریافت: 1402/1/25 | پذیرش: 1402/1/28 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/3/28 | انتشار: 1402/4/19