دوره 23، شماره 1 - ( بهمن ـ اسفند 1402 )
جلد 23 شماره 1 صفحات 100-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ACECR.JDM.REC.1401.057
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Afshani S A, Abooei A, Asihaddad F. The relationship between aggression and quality of life of couples seeking divorce. Payesh 2024; 23 (1) :91-100
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1899-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1899-fa.html
افشانی سیدعلیرضا، ابویی آزاده، عاصی حداد فاطمه. رابطه بین پرخاشگری و کیفیت زندگی در زوجین متقاضی طلاق. پایش. 1402; 23 (1) :91-100
1- دانشکده علوم اجتماعی، بخش رفاه و تعاون اجتماعی، دانشگاه یزد، ایران
2- دانشکده علوم انسانی، گروه مشاوره، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران
2- دانشکده علوم انسانی، گروه مشاوره، دانشگاه علم و هنر، یزد، ایران
چکیده: (1774 مشاهده)
مقدمه: طلاق یکی از مسائل شایع بین زوجین است. بسیاری از پژوهش‌ها به بررسی پرخاشگری در خانواده پرداخته‌اند اما اینکه کدامیک از انواع پرخاشگری، به ویژه بین زوجین متقاضی طلاق، فراوانی بیشتری دارد، کمتر مورد توجه محققان بوده است. این پژوهش، تعیین رابطه بین پرخاشگری و کیفیت زندگی زوجین متقاضی طلاق بود.
مواد و روش کار: جامعه‌ی آماری، کلیه‌ی زوجین متقاضی طلاق و مراجعه‌کننده به مرکز تحکیم خانواده شهر یزد در سال۱۴۰۰ بودند که ۱۸۰ نفر از آنها به صورت نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ((AQ و پرسشنامه (WHOQOL-۱۰۰) بود. جهت تحلیل داده‌ها ازضریب همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری از نرم‌افزارهای SPSS و Amos استفاده شد.
یافته‌ها: در مجموع، پرخاشگری کمتر از متوسط نظری و کیفیت زندگی، بیشتر از متوسط نظری بوده است. یافته‌های به دست‌آمده از ماتریس همبستگی نشان داد بین ابعاد پرخاشگری با ابعاد کیفیت زندگی، رابطه معکوس و معنی‌دار وجود داشت. مدل معادله ساختاری نیز نشان داد پرخاشگری بر کیفیت زندگی اثر معکوس و معنی‌دار دارد. در مجموع، متغیر پرخاشگری، ۱۸ درصد از واریانس متغیر کیفیت زندگی را تبیین کرد. شاخص‌های برازش نشان‌دهنده مطلوبیت برازش مدل و حمایت داده‌ها از مدل بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه کیفیت زندگی با پرخاشگری رابطه معکوس و خشم و پرخاشگری بدنی با کاهش سلامت روان رابطه دارند، لازم است متخصصان در حوزه خانواده این مهم را برای اقدامات پیشگیرانه در نظر بگیرند.
مواد و روش کار: جامعه‌ی آماری، کلیه‌ی زوجین متقاضی طلاق و مراجعه‌کننده به مرکز تحکیم خانواده شهر یزد در سال۱۴۰۰ بودند که ۱۸۰ نفر از آنها به صورت نمونه‌گیری در دسترس، انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه ((AQ و پرسشنامه (WHOQOL-۱۰۰) بود. جهت تحلیل داده‌ها ازضریب همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری از نرم‌افزارهای SPSS و Amos استفاده شد.
یافته‌ها: در مجموع، پرخاشگری کمتر از متوسط نظری و کیفیت زندگی، بیشتر از متوسط نظری بوده است. یافته‌های به دست‌آمده از ماتریس همبستگی نشان داد بین ابعاد پرخاشگری با ابعاد کیفیت زندگی، رابطه معکوس و معنی‌دار وجود داشت. مدل معادله ساختاری نیز نشان داد پرخاشگری بر کیفیت زندگی اثر معکوس و معنی‌دار دارد. در مجموع، متغیر پرخاشگری، ۱۸ درصد از واریانس متغیر کیفیت زندگی را تبیین کرد. شاخص‌های برازش نشان‌دهنده مطلوبیت برازش مدل و حمایت داده‌ها از مدل بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه کیفیت زندگی با پرخاشگری رابطه معکوس و خشم و پرخاشگری بدنی با کاهش سلامت روان رابطه دارند، لازم است متخصصان در حوزه خانواده این مهم را برای اقدامات پیشگیرانه در نظر بگیرند.
نوع مطالعه: توصیفی |
موضوع مقاله:
روانشناسی سلامت
دریافت: 1401/3/11 | پذیرش: 1402/7/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/9/11 | انتشار: 1402/10/6
دریافت: 1401/3/11 | پذیرش: 1402/7/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/9/11 | انتشار: 1402/10/6
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |