دوره 20، شماره 1 - ( بهمن ـ اسفند 1399 )
جلد 20 شماره 1 صفحات 14-7 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Piran-Ghidari M H, Farzaneh S, Heydarabadi A, gholipur M. Cultural capital and social health: A cross sectional study. Payesh 2021; 20 (1) :7-14
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1529-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1529-fa.html
پیران قیداری محمدحسن، فرزانه سیف الله، حیدرآبادی ابوالقاسم، قلی پور ماجده. نقش سرمایه فرهنگی در سلامت اجتماعی: مطالعه موردی شهروندان مناطق 22 گانه تهران. پایش. 1399; 20 (1) :7-14
1- دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بابل، بابل، ایران
چکیده: (2355 مشاهده)
مقدمه: سرمایه فرهنگی نقش مهمی در سبک زندگی و سلامت اجتماعی افراد دارد و می تواند بر کیفیت زندگی شهروندان اثرگذار باشد. هدف این مطالعه تعیین همبستگی بین سرمایه فرهنگی و سلامت اجتماعی در بین شهروندان مناطق 22 گانه تهران شهر تهران بود.
مواد و روش کار: این مطالعه از نوع پیمایشی بوده و در سال 1398 در تهران انجام شد. تعداد 384 نفر از افراد بالای 18 سال ساکن تهران با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله در مطالعه شرکت داده شدند. داده ها با استفاده از ابزار استاندارد سلامت جمع آوری شده با بهره گیری از نرم افزار SPSS 22 با آزمون های آماری متناسب تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین نمره سلامت اجتماعی در بین شهروندان تهرانی برابر با 2/87 و کمی پایین تر از حد متوسط است. در بین مولفه های سلامت اجتماعی بعد انطباق اجتماعی با 3/10 از بیشترین و بعد مشارکت اجتماعی با 2/66 از کمترین میانگین برخوردار بود. بین سرمایه فرهنگی و سلامت اجتماعی رابطه مثبت و مستقیم وجود داشت.
نتیجه گیری: حدودا چهل درصد افراد میزان سرمایه فرهنگی را در حد خیلی زیاد و زیاد گزارش نمودند. وضعیت سلامت اجتماعی شهروندان تهران، در حد متوسط بود. یافته ها نشان داد هرچه میزان سرمایه فرهنگی بیشتر باشد، میزان سلامت اجتماعی در میان آنها نیز بیشتر می شود. برای افزایش سلامت اجتماعی در بین شهروندان تهرانی، توجه به سرمایه فرهنگی و بالا بردن ابعاد سرمایه فرهنگی ضروری است.
مواد و روش کار: این مطالعه از نوع پیمایشی بوده و در سال 1398 در تهران انجام شد. تعداد 384 نفر از افراد بالای 18 سال ساکن تهران با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی چندمرحله در مطالعه شرکت داده شدند. داده ها با استفاده از ابزار استاندارد سلامت جمع آوری شده با بهره گیری از نرم افزار SPSS 22 با آزمون های آماری متناسب تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.
یافته ها: یافته ها نشان داد میانگین نمره سلامت اجتماعی در بین شهروندان تهرانی برابر با 2/87 و کمی پایین تر از حد متوسط است. در بین مولفه های سلامت اجتماعی بعد انطباق اجتماعی با 3/10 از بیشترین و بعد مشارکت اجتماعی با 2/66 از کمترین میانگین برخوردار بود. بین سرمایه فرهنگی و سلامت اجتماعی رابطه مثبت و مستقیم وجود داشت.
نتیجه گیری: حدودا چهل درصد افراد میزان سرمایه فرهنگی را در حد خیلی زیاد و زیاد گزارش نمودند. وضعیت سلامت اجتماعی شهروندان تهران، در حد متوسط بود. یافته ها نشان داد هرچه میزان سرمایه فرهنگی بیشتر باشد، میزان سلامت اجتماعی در میان آنها نیز بیشتر می شود. برای افزایش سلامت اجتماعی در بین شهروندان تهرانی، توجه به سرمایه فرهنگی و بالا بردن ابعاد سرمایه فرهنگی ضروری است.
نوع مطالعه: توصیفی |
موضوع مقاله:
پزشکی اجتماعی
دریافت: 1399/9/2 | پذیرش: 1399/10/6 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/10/22 | انتشار: 1399/12/11
دریافت: 1399/9/2 | پذیرش: 1399/10/6 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/10/22 | انتشار: 1399/12/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |