مطالعه حاضر با هدف تعیین و مقایسه شاخص‌های تن‌سنجی و دریافت‌های غذایی نوجوانان پسر روستایی با همتایان خود در مناطق شهری شهرستان زرین شهر از توابع اصفهان صورت گرفت. در این بررسی مقطعی 348 پسر نوجوان دبیرستانی 16-14 سال به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای و به صورت تصادفی انتخاب شدند. اطلاعات جمعیت شناختی و فعالیت بدنی و نیز شاخص‌های تن‌سنجی اندازه‌گیری و ثبت شده و شاخص توده بدنی (Body Mass Index-BMI) محاسبه گردید. ارزیابی دریافت‌های غذایی با استفاده از یادآمد 24 ساعته خوراک برای دو روز متوالی و بسامد خوراک 3 ماهه صورت گرفت. شیوع لاغری، اضافه وزن و چاقی در نوجوانان 14ساله به ترتیب ( 12، 7 و 8 درصد)، 15 ساله ( 5، 5 و 6 درصد) و 16 ساله (8، 4 و 1 درصد) بود. از نظر الگوی مصرف، میزان مصرف لبنیات در نوجوانان شهری صنعتی نسبت به منطقه روستایی بیشتر و میزان مصرف نان در آنها کمتر است (به ترتیب
124±241 در مقابل gr/d 219±137 و 05/0>P و 96±251 در مقابل gr/d 264±111 و 05/0>P). میزان دریافت انرژی، چربی، پروتئین،‌ ویتامین‌های A، B₁ و C در نوجوانان منطقه شهری صنعتی بیشتر از روستایی بود (05/0>P). نوجوانان منطقه شهری صنعتی و غیرصنعتی درصد بیشتری از انرژی خود را در میان وعده صبح نسبت به همتایان روستایی خود دریافت می‌کنند (5/3±1/16 و 4/2±4/17 در مقابل 4/1±5/13 درصد، 05/0>P). علی‌رغم تأثیر عوامل اقتصادی ـ اجتماعی و شهرنشینی بر شیوع چاقی و الگوی مصرف غذاهای چرب و پرانرژی، هنوز هم مشکل کم وزنی در نوجوانان زرین شهر در مقایسه با سایر کشور وجود دارد و لذا مطالعه حاضر لزوم توجه به این گروه سنی جهت بهبود وضع تغذیه آنان و رفع مشکل کم وزنی بویژه در مناطق روستایی و بهبود الگوی غذای مصرفی بویژه در نوجوانان مناطق شهری را پیشنهاد می‌کند.

واژه‌های کلیدی: تغذیه نوجوانان، عادات غذایی، چاقی، نمایه توده بدن

متن کامل [PDF 227 kb]   (3690 دریافت)