دوره 24، شماره 5 - ( مهر ـ آبان 1404 )
جلد 24 شماره 5 صفحات 672-659 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.USWR.REC.1401.207
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ghafarzadeh Namazi N, Mandani G, Hosseini S A. Barriers and facilitators of accessing rehabilitation services for individuals with spinal cord injuries: A qualitative study. Payesh 2025; 24 (5) :659-672
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2615-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2615-fa.html
غفارزاده نمازی نرگس، ماندنی غزاله، حسینی سید علی. موانع و عوامل تسهیل کننده دسترسی افراد با آسیب نخاعی به خدمات توانبخشی: یک مطالعه کیفی. پایش. 1404; 24 (5) :659-672
1- گروه کاردرمانی، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
2- گروه آموزش کاردرمانی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
2- گروه آموزش کاردرمانی، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی، تهران، ایران
چکیده: (244 مشاهده)
مقدمه: پس از آسیب نخاعی، افراد باید قبل از بازگشت به شرایط اجتماعی و کاری خود، حداکثر سطح استقلال خود را کسب کنند. توانبخشی یکی از خدمات اساسی است که امکان مشارکت در جامعه را برای این افراد فراهم میکند. مطالعه در مورد دسترسی به خدمات توانبخشی برای افراد با آسیب نخاعی در ایران محدود است. از این رو، این پژوهش با هدف شناسایی موانع و عوامل تسهیل کننده دسترسی افراد با آسیب نخاعی به خدمات توانبخشی در ایران انجام شد.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر با استفاده از پارادایم کیفی و رویکرد تحلیل محتوای قراردادی انجام شد. مشارکت‌کنندگان ۱۴ نفر از افراد با آسیب نخاعی، مراقبان و متخصصان توانبخشی بودند که به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. نمونه‌گیری تا زمان رسیدن به اشباع داده ها، ادامه یافت. داده ها با استفاده از مصاحبههای فردی، عمیق و نیمه‌ساختاریافته جمع آوری و تحلیل شدند. طبقه بندی داده ها با استفاده از نرم افزار MAXQDA ۲۰۲۰ انجام شد.
یافته‌ها: چهار مانع اصلی شناسایی شده در این مطالعه، تنگناهای اقتصادی، محیط محدود کننده، نابسامانی تعاملات اجتماعی و فرهنگی و ناهمگونی سازمانی بودند. این موانع بر دسترسی به خدمات توانبخشی تأثیر منفی میگذارند. دو تسهیل کننده اصلی شناسایی شده، جامعه حامی و اتکای به توانمندیهای فردی بودند که به دسترسی به خدمات توانبخشی کمک نموده اند.
نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، افراد با آسیب نخاعی جهت دسترسی به خدمات توانبخشی با موانع متعددی مواجه اند و از سوی دیگر عواملی در سطوح خانوادگی، اجتماعی و فردی وجود دارد که موجب تسهیل دسترسی آن ها می شود. اغلب مشارکت کنندگان، تنگناهای اقتصادی و محیط محدود کننده را مهم ترین موانع دسترسی به خدمات توانبخشی می دانستند. همه آن ها اتفاق نظر داشتند که جامعه حامی و اتکای به توانمندی های فردی، دسترسی به این خدمات را تسهیل نموده است. بنابراین، تدوین و برنامه ریزی دقیق جهت کاهش تنگناهای اقتصادی و انجام مداخلات سازمانی هماهنگ و مهیا نمودن شرایط لازم جهت ارتقای محیط شهری متناسب با توانایی افراد با آسیب نخاعی توصیه می شود.
مواد و روش کار: پژوهش حاضر با استفاده از پارادایم کیفی و رویکرد تحلیل محتوای قراردادی انجام شد. مشارکت‌کنندگان ۱۴ نفر از افراد با آسیب نخاعی، مراقبان و متخصصان توانبخشی بودند که به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. نمونه‌گیری تا زمان رسیدن به اشباع داده ها، ادامه یافت. داده ها با استفاده از مصاحبههای فردی، عمیق و نیمه‌ساختاریافته جمع آوری و تحلیل شدند. طبقه بندی داده ها با استفاده از نرم افزار MAXQDA ۲۰۲۰ انجام شد.
یافته‌ها: چهار مانع اصلی شناسایی شده در این مطالعه، تنگناهای اقتصادی، محیط محدود کننده، نابسامانی تعاملات اجتماعی و فرهنگی و ناهمگونی سازمانی بودند. این موانع بر دسترسی به خدمات توانبخشی تأثیر منفی میگذارند. دو تسهیل کننده اصلی شناسایی شده، جامعه حامی و اتکای به توانمندیهای فردی بودند که به دسترسی به خدمات توانبخشی کمک نموده اند.
نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، افراد با آسیب نخاعی جهت دسترسی به خدمات توانبخشی با موانع متعددی مواجه اند و از سوی دیگر عواملی در سطوح خانوادگی، اجتماعی و فردی وجود دارد که موجب تسهیل دسترسی آن ها می شود. اغلب مشارکت کنندگان، تنگناهای اقتصادی و محیط محدود کننده را مهم ترین موانع دسترسی به خدمات توانبخشی می دانستند. همه آن ها اتفاق نظر داشتند که جامعه حامی و اتکای به توانمندی های فردی، دسترسی به این خدمات را تسهیل نموده است. بنابراین، تدوین و برنامه ریزی دقیق جهت کاهش تنگناهای اقتصادی و انجام مداخلات سازمانی هماهنگ و مهیا نمودن شرایط لازم جهت ارتقای محیط شهری متناسب با توانایی افراد با آسیب نخاعی توصیه می شود.
نوع مطالعه: کیفی |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
دریافت: 1403/5/17 | پذیرش: 1404/6/29 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/8/6 | انتشار: 1404/8/18
دریافت: 1403/5/17 | پذیرش: 1404/6/29 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/8/6 | انتشار: 1404/8/18
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |