مقدمه: با پیشرفت در مراقبت‌های پزشکی در حیطه نوزادان و زنان و زایمان، میزان مرگ کودکان بسیار کم وزن بدو تولد، کاهش یافته اما تاخیر تکامل عصبی، به ویژه در نوزادان بسیار نارس، افزایش یافته است. این مطالعه به هدف تعیین میزان تکامل عصبی این کودکان انجام شد.
مواد و روش کار: نوع مطالعه مقطعی بوده و نمونه‌گیری بصورت غیرتصادفی آسان انجام ‌شد. در این مطالعه، وضعیت تکامل کودکان ۳ تا ۵ سال که با وزن کمتر از ۱۵۰۰ گرم یا مدت بارداری مادر کمتر از ۳۲ هفته، در سال ۱۳۹۷ در بیمارستان های شهر تهران  به دنیا آمده و تا زمان مطالعه، زنده بودند، توسط «پرسشنامه سنین و مراحل» در ۵ حیطه تکاملی بررسی شد. داده ها توسط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در اختیار قرار گرفت و با والدین کودکان تماس تلفنی گرفته شد. داده‌ها توسط نرم افزار SPSS-۲۲ مورد تحلیل قرار گرفته و روش‌های آماری شامل آزمون های توصیفی و تحلیلی مانند کای اسکوئر و t-test بودند.  
یافته ها: از تعداد کل متولدین، ۲۲۰ کودک شرایط ورود به مطالعه را داشتند. ۵/۷ در صد کودکان دارای حداقل یک اختلال تکاملی بودند. ۴/۲ درصد  از کودکان در حیطه برقراری ارتباط، ۲/۴ درصد در حیطه حرکات درشت، ۲/۴ درصد در حیطه حرکات ظریف، ۲/۸ درصد در حیطه حل مسئله و ۲/۸ درصد در حیطه شخصی-اجتماعی دارای تاخیر تکامل عصبی بودند. ارتباط آماری معنی داری بین متغیرهای جنسیت، وزن زمان تولد، طول مدت بارداری و سطح تحصیلات پدر و مادر با اختلالات تکاملی کودکان بدست نیامد. وضعیت بازتوانی کودکان با تاخیر تکاملی، ارتباط آماری معنی داری داشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به این نکته که کودکان بسیار کم وزن بدو تولد در معرض خطر بالای اختلالات تکامل عصبی هستند، توصیه می‌شود که این گروه از کودکان حتما در سنین مختلف، تحت ارزیابی های جسمانی، عصبی و تکاملی قرار گیرند.