بررسی اپیدمیولوژیک سرمی سرخجه و تعیین مناسبترین استراتژی ایمن سازی آن در کشور از طریق بررسی مبتنی بر جامعه در جمعیت غیر واکسینه صفر تا 45 ساله شهرستان ارومیه - پایش
جمعه 31 فروردین 1403
OPEN ACCESS
دوره 1، شماره 3 - ( تابستان 1381 )                   جلد 1 شماره 3 صفحات 15-11 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Farrokh Slamloo H.R, Eftekhar H, Holakouei Naeini K, Rahimi Foroushani. Rubella seroepidemiology in 0-45 years old no vaccinated population and determining the best national immunization strategy: a community survey, Uremia, Iran . Payesh 2002; 1 (3) :11-15
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-865-fa.html
حمیدرضا فرخ اسلاملو ، حسن افتخار اردبیلی ، کوروش هلاکویی نایینی ، عباس رحیمی فروشانی . بررسی اپیدمیولوژیک سرمی سرخجه و تعیین مناسبترین استراتژی ایمن سازی آن در کشور از طریق بررسی مبتنی بر جامعه در جمعیت غیر واکسینه صفر تا 45 ساله شهرستان ارومیه. پایش. 1381; 1 (3) :11-15

URL: http://payeshjournal.ir/article-1-865-fa.html


چکیده:   (5687 مشاهده)
بیماری سرخجه یک علت شایع بثورات جلدی توام با تب در کودکان است که اهمیت آن برای سلامت جامعه در ارتباط با اثرات ناهنجاری زایی عفونت اولیه در زنان باردار است. مطالعه حاضر با هدف کمی ساختن نحوه انتقال سرخجه در جامعه ای که هیچگونه برنامه ایمن سازی قبل از زمان انجام مطالعه در آن وجود ندارد، انجام گرفت. این مطالعه از نوع توصیفی بوده که به صورت مقطعی و مبتنی بر جامعه انجام شده است. 795 نفر مرد و زن 0 تا 45 ساله ساکن نقاط روستایی شهرستان ارومیه از طریق نمونه گیری خوشه ای در 30 خوشه انتخاب و به تفکیک گروه های سنی 1 تا 12 ماهه، 1 تا 5 ساله و 5 تا 45 ساله مورد پرسشگری و اخذ نمونه خون قرار گرفتند. نمونه های سرم از نظر وجود آنتی بادی اختصاصی IgG سرخجه به روش EIA) Enzyme Immunosorbent Assay) و با استفاده از Italy ALFA BIOTECH Rubella IgG Kit مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که 57.7 درصد از افراد مورد بررسی نسبت به سرخجه مصونیت دارند که این نسبت به دلیل انتقال آنتی بادی های مقاوم مادری در بدو تولد 100 درصد بوده، در سال اول زندگی به خصوص 9 ماه نخست، روند نزولی داشته و در ماه نهم به صفر رسیده است. میزان شیوع سرمی آنتی بادی های مقاوم بیماری در سال دوم و سوم زندگی صفر باقی مانده، از چهار سالگی افزایش یافته و در گروه سنی 19-15 ساله به اوج خود (93.4 درصد) رسیده و سپس از گروه سنی 24-20 ساله تا گروه سنی 44-40 ساله در حد بالا و بین 85.7 تا 92.7 درصد ثابت باقی می ماند. همچنین در جمعیت مورد بررسی 89.6 درصد از زنان در سنین باروری (45-15 سال) نسبت به بیماری سرخجه Seropositive هستند (نتیجه بررسی سرم آنها از نظر وجود آنتی بادی ضد سرخجه مثبت است). از طرفی با افزایش سن، درصد افراد ایمن بیشتر می شود ولی سطح ایمنی (غلظت آنتی بادی) تا سن 14-10 سالگی افزایش و سپس با گذشت زمان به صورت قابل توجهی کاهش می یابد. در نهایت با توجه به یافته های این مطالعه می توان نتیجه گرفت متوسط سن ابتلا به بیماری سرخجه در کشور ما بیشتر از 10 سالگی است و نیز نسبت زنانی که در سنین باروری به بیماری سرخجه حساس هستند (10.4 درصد) کم نبوده و خطر بروز سرخجه مادرزادی بیشتر از آن حدی است که تاکنون برآورد شده است. بنابراین توصیه می شود تزریق نوبت اول واکسن MMR در 12 ماهگی انجام شود.
متن کامل [PDF 206 kb]   (1958 دریافت)    
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1381/4/24

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایش می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق