شیوع عفونت تب خونریزی دهنده کنگو-کریمه در استان سیستان و بلوچستان: یک مطالعه سرولوژیک - پایش
پنجشنبه 6 اردیبهشت 1403
OPEN ACCESS
دوره 2، شماره 2 - ( بهار 1382 )                   جلد 2 شماره 2 صفحات 95-87 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Izadi Sh, Holakouie Naieni K, Madjdzadeh S.R, Chinikar S, Rakhshani F, Nadim A et al . The prevalence of Crimean-Congo Hemorrhagic Fever in Sistan and Baluchestan Province, Iran: a serologic study. Payesh 2003; 2 (2) :87-95
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-840-fa.html
شاهرخ ایزدی ، کوروش هلاکویی نایینی ، سیدرضا مجدزاده ، صادق چینی کار ، فاطمه رخشانی ، ابوالحسن ندیم و همکاران.. شیوع عفونت تب خونریزی دهنده کنگو-کریمه در استان سیستان و بلوچستان: یک مطالعه سرولوژیک. پایش. 1382; 2 (2) :87-95

URL: http://payeshjournal.ir/article-1-840-fa.html


چکیده:   (5461 مشاهده)
تب خونریزی دهنده کنگو-کریمه که یک بیماری آربوویروسی به شمار می رود از اواسط سال 1378 از نواحی مختلف ایران گزارش شده است. هدف این مطالعه در درجه اول مشخص کردن شیوع عفونت این ویروس در دو شهرستان زاهدان و زابل، واقع در شمال استان سیستان و بلوچستان بود. این منطقه در حال حاضر یکی از مهم ترین کانون های این بیماری در ایران محسوب می شود. در این مطالعه که به روش مقطعی انجام شد، از 300 نفر که با یک نوع روش «نمونه گیری خوشه ای» از کل جامعه شهرستان های مذکور انتخاب شدند، ضمن انجام مصاحبه و پرکردن پرسشنامه، نمونه سرم تهیه شد. متغیرهایی که توسط پرسشنامه جمع آوری شدند عبارتند از: سن، جنس، محل زندگی (شهر-روستا)، تعداد سال های تحصیل، شغل، سابقه گزش کنه، سابقه تماس با احشام، سابقه ذبح احشام، داشتن محلی خاص برای نگهداری از احشام در منزل. سپس ضمن برآورد شیوع موارد سرم مثبت در جامعه مورد بررسی حدود اطمینان شیوع به دست آمده نیز مورد بررسی قرار گرفت و به علاوه از آزمون دقیق فیشر برای بررسی برخی صفات استفاده شد. از 300 نفری که در این مطالعه مورد پرسشگری قرار گرفتند، 297 نفر با نمونه گیری خون موافقت نمودند که از این عده 7 نفر در آزمایش ELISA برای IgG ضد ویروس تب خونریزی دهنده کنگو-کریمه (Crimean-Congo Hemorrhagic Fever-CCHF) مثبت گزارش شدند. به عبارت دیگر می توان شیوع موارد سرم مثبت در این مطالعه را معادل 0.024 (95% CI=0.003-0.044) درنظر گرفت. شیوعی که محاسبه شده است در واقع شیوع موارد سرم مثبت در جامعه مورد بررسی است (سروپروالانس). متغیر سابقه نگهداری از احشام در منزل نیز به طور معنی داری شانس مثبت شدن سرم را افزایش می دهد (P=0.018). این مطالعه که در واقع یک مطالعه مقدماتی برای انجام یک مطالعه جامع تر بوده است، نشان می دهد شیوع بیماری در جامعه مورد بحث که یکی از کانون های بحران این بیماری در ایران محسوب می شود، بسیار پایین تر از آن چیزی است که حدس زده می شد.
متن کامل [PDF 264 kb]   (2189 دریافت)    
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1382/1/26

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایش می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق