دوره 9، شماره 2 - ( بهار 1389 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 172-165 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Negin Hadi, Ali Montazeri, Elahe Behboodi. Assessment of health related quality of life in chronic Liver disease patients. Payesh 2010; 9 (2) :165-172
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-576-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-576-fa.html
نگین هادی ، علی منتظری ، الهه بهبودی . کیفیت زندگی مرتبط با سلامت در بیمـاران مزمن کبـدی. پایش. 1389; 9 (2) :165-172
چکیده: (5788 مشاهده)
هپاتيت مزمن يکي از مهم‌ترين بيماري‌هايي است که به طور بارزي از کيفيت زندگي قربانيانش مي‌کاهد. کيفيت زندگي، نيروي قدرتمندي در راستاي راهنمايي حفظ و پيشبرد سلامت و تندرستي در جوامع و فرهنگ‌هاي متفاوت است. هدف از پژوهش ما در راستاي تعيين عواملي است که کيفيت زندگي اين بيماران را تحت تأثير قرار مي‌دهد. در اين مطالعه مقطعي، کيفيت زندگي مرتبط با سلامت بيماران مزمن کبدي با پرسشنامه SF-36 مورد مطالعه قرار گرفت و سؤالات جمعيتي (سن، جنسيت، وضعيت تأهل، سطح تحصيلات) و شدت و مدت هپاتيت مزمن نيز در ابتداي پرسشنامه گنجانيده شد و نمرات کيفيت زندگي 140 بيمار با نمرات کيفيت زندگي 100 فرد سالم مقايسه شد و اطلاعات حاصله با استفاده از نرم‌افزار SPSS15 و آزمون آماريIndependent Sample T-test و One Way ANOVA و ضريب همبستگيPearson و با در نظر گرفتن سطح معني‌داري کمتر از 05/0 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.به طور کلي کيفيت زندگي بيماران مزمن کبدي در تمامي ابعاد هشت گانه و دو مؤلفه کلي سلامت، پايين‌تر از جمعيت سالم بود (عملکرد جسمي: 01/29±56/48، محدوديت نقش به علت مشکلات جسمي 69/30±21، درد جسماني 97/26±58/41، شادابي و نشاط 91/25±98/50، سلامت عمومي 17/20±40/51، عملکرد اجتماعي 20/30±23/50، محدوديت نقش به علت مشکلات احساسي 40/3±56/37 و سلامت روان 03/24±76/60). از سويي بين سن، ميزان تحصيلات، جنسيت، وضعيت تأهل و کيفيت زندگي، ارتباط خطي معني‌داري وجود داشت.به طور کلي، بيماري مزمن کبدي، از کيفيت زندگي بيماران به خصوص در بعد مشکلات جسمي مي‌کاهد، ولي شدت و مدت هپاتيت مزمن، تأثير چنداني بر روي کيفيت زندگي ندارد. افراد مسن، مردان بدون تحصيلات دانشگاهي و مجردان، به صورت معني‌داري از کيفيت زندگي پايين‌تري برخوردار بودند. با توجه به اين که هدف از درمان بيماري‌هاي مزمن، افزايش طول عمر بيماران و بهبود بخشيدن به توانايي‌هايي آنان تا حد ممکن است تا بيماران بتوانند با حفظ سطح مناسبي از کيفيت زندگي به زندگي خود ادامه دهند.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1389/1/26
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1389/1/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |