چکیده: (6000 مشاهده)
اين مطالعه با هدف ارزيابي برابري در شاخصهاي زايمان ايمن (زايمان در محل مناسب، نوع زايمان و زايمان با كمك فرد مناسب) و برخي عوامل مرتبط با آن در ايران، طراحي شد. در اين پژوهش توصيفي ـ تحليلي، با استفاده از دادههاي پيمايش سلامت و
جمعيت شناسي (Demographic and Health Survey-DHS) كه در سال 1379 در ايران انجام شد، 17991 زن متأهل 49-10 ساله ايراني كه طي 2 سال قبل از انجام مطالعه DHS، زايمان كرده بودند، مورد بررسي قرار گرفتند. ارزيابي برابري با محاسبه Concentration index و دامنه اطمينان 95% آن و رسم Concentration curve، انجام گرفت. بررسي عوامل مرتبط با وضعيت برابري در زايمان ايمن نيز از طريق رگرسيون لجستيك و با استفاده از متغيرهاي سن، تحصيلات، شغل و محل سكونت (شهر يا روستا) مادر و وضعيت اقتصادي خانوار، انجام شد.
يافتهها نشان دادند كه Concentration index و دامنه اطمينان 95% آن براي انجام زايمان در محل مناسب، نوع زايمان و وجود فرد مناسب براي كمك به زايمان به ترتيب عبارتند از: ( 115/0، 107/0) 111/0، ( 095/0-، 105/0-) 100/0- و (099/0-091/0) 095/0 كه بيانگر نسبت بيشتر زايمان در محل مناسب و با كمك فرد مناسب در سطوح اقتصادي بالاتر و زايمان به روش طبيعي در سطوح اقتصادي پايينتر است. همچنين متغيرهاي سن وتحصيلات مادر و سطح اقتصادي خانوار، با هر سه شاخص زايمان ايمن، ارتباط معنيداري داشتند و تحصيلات مادر در تمام موارد، مهمترين عامل مؤثر بود.
اين مطالعه نشان داد كه در شاخصهاي زايمان ايمن، در سطح كشور، تفاوت معنيداري ميان وضعيت موجود با وضعيت برابري كامل به لحاظ اقتصادي، وجود دارد و عوامل اجتماعي ـ اقتصادي، در ايجاد اين نابرابري، سهيم هستند.
نوع مطالعه:
توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1389/1/26