هدف از انجام اين مطالعه مقايسه كيفيت زندگي زنان مبتلا به بي اختياري ادراري در دو روش درمان جراحي و دارويي بود. اين پژوهش يك مطالعه مداخلهاي و از نوع نيمه تجربي بوده که با بررسي بر روي 100 بيمار مبتلا به بي اختياري ادراري نوع مركب با روش نمونه گيري تصادفي در دو گروه درمان دارويي و جراحي انجام پذيرفت.
ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسشنامه اختصاصي کيفيت زندگي بي اختياري ادراري I-QOL و پرسشنامهSF-36 بود كه قبل از شروع درمان،3 ماه و 6 ماه بعد از درمان از طريق مصاحبه تکميل شد. براي تجزيه و تحليل دادهها از نرمافزار SPSS-16 و آزمونهاي آماري مجذور كاي، t مستقل و Repeated Measurement Analysis استفاده شد.
نمرات کيفيت زندگي اختصاصي قبل از درمان در دو گروه اختلاف آماري معنادار نداشت (0.05
P). با وجود اين، مقايسه بين گروهي نشان دهنده عدم اختلاف آماري (0.05
P) داشت. نتايج مقايسه بين گروهي نيز در اين بخش نشان داد ميانگين نمرات عملکرد جسماني، محدوديت ايفاي نقش به دلايل عاطفي و عملكرد اجتماعي در گروه درمان دارويي با اختلاف معنادار آماري بيش از گروه جراحي (0.05>P) بود، اما ميانگين نمره سلامت عمومي در گروه جراحي بيش از گروه درمان دارويي بود (0.05>P).
با توجه به تشابه ميزان بهبود کيفيت زندگي پس از درمان در هر دو گروه دارويي و جراحي و از آنجايي كه بهبود كيفيت زندگي يكي از مهمترين معيارهاي انتخاب نوع درمان است، توجه به اين مهم در اتخاذ تصميم درماني از سوي تيم پزشكي و ارائه دهندگان مراقبتهاي بهداشتي ـ درماني مربوطه امري ضروري به نظر ميرسد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
پزشکی پذیرش: 1389/9/23 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1390/7/4 | انتشار: 1390/7/23