دوره 11، شماره 4 - ( مرداد ـ شهریور 1391 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 554-545 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fereshteh Zamani alavigeh, Amir Shafiei, Fazlollah Ghofranipoo, Mohammad Argmandzadegan. Assessment of the Health Belief Model effect on behavioral intention for hepatitis B prevention among adolescent girls. Payesh 2012; 11 (4) :545-554
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-450-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-450-fa.html
فرشته زمانی علویجه ، امیر شفیعی ، فضل اله غفرانی‌پور ، محمد ارجمندزادگان . بررسی تاثیر کاربرد الگوی باور بهداشتی برقصد رفتاری برای پیشگیری از هپاتیت B در دختران نوجوان. پایش. 1391; 11 (4) :545-554
چکیده: (6475 مشاهده)
مطالعه حاضر باهدف تعيين تأثير آموزش در چارچوب الگوي باور بهداشتي بر قصد رفتارهاي پيشگيري از هپاتيت B در دانش‌آموزان دختر مقطع دبيرستان شهر اراك صورت گرفته‌است. به منظور اين انجام مداخله‌اي شاهد‌دار، 2 دبيرستان دخترانه از طبقه اقتصادي ـ اجتماعي متوسط شهر اراك انتخاب و بطور تصادفي به دوگروه مداخله و کنترل تقسيم شدند.
در هر مدرسه به صورت خوشه‌اي 4 کلاس از کلاس هاي اول و دوم هر رشته با تعداد 231 دانش‌آموز به‌صورت تصادفي انتخاب شد. مداخله درگروه آزمون شامل آموزش کليات و نيز انتقال پيام‌هاي مبتني‌بر سازه‌هاي الگوي باور بهداشتي بود. جمع‌آوري اطلاعات به دو روش خودگزارش‌‌دهي و مشاهده کارت واکسيناسيون بود که قبل و سه ماه بعد از مداخله در دو گروه انجام‌شد. تحليل اطلاعات در نرم افزار SPSS و با آزمون‌هاي آماري تي، کاي‌دو، آناليز واريانس و آناليز رگرسيون خطي انجام‌شد. بين دو گروه از نظر پايه و رشته تحصيلي، ميانگين سن, تعداد نوبت‌هاي واکسيناسيون و امتياز قصد رفتارهاي پيشگيري از هپاتيت B، اختلاف آماري معني‌داري مشاهده نشد. پس از مداخله افزايش ميانگين نمره قصد رفتاري و نيز نوبت‌هاي واکسن هپاتيت B در گروه مداخله بيشتر از گروه کنترل بود (0.000=P). دراين گروه 40 درصد تغييرات قصد انجام رفتارهاي پيشگيري‌کننده به وسيله حساسيت درک‌شده، خودکارآمدي و درک مزاياي رفتار قابل پيش‌بيني بود.
با توجه به يافته‌هاي تحقيق، اگر با آموزش سلامت به دختران نوجوان کمک شود تا حساسيت خود نسبت به بيماري هپاتيت B، خودکارآمدي خود براي پيشگيري از ابتلاي به آن و مزاياي اتخاذ رفتارهاي پيشگيري را درک‌کنند، احتمال تصميم‌گيري براي انجام رفتارهاي پيشگيري‌کننده از هپاتيت B در آنها افزايش مي‌يابد.
در هر مدرسه به صورت خوشه‌اي 4 کلاس از کلاس هاي اول و دوم هر رشته با تعداد 231 دانش‌آموز به‌صورت تصادفي انتخاب شد. مداخله درگروه آزمون شامل آموزش کليات و نيز انتقال پيام‌هاي مبتني‌بر سازه‌هاي الگوي باور بهداشتي بود. جمع‌آوري اطلاعات به دو روش خودگزارش‌‌دهي و مشاهده کارت واکسيناسيون بود که قبل و سه ماه بعد از مداخله در دو گروه انجام‌شد. تحليل اطلاعات در نرم افزار SPSS و با آزمون‌هاي آماري تي، کاي‌دو، آناليز واريانس و آناليز رگرسيون خطي انجام‌شد. بين دو گروه از نظر پايه و رشته تحصيلي، ميانگين سن, تعداد نوبت‌هاي واکسيناسيون و امتياز قصد رفتارهاي پيشگيري از هپاتيت B، اختلاف آماري معني‌داري مشاهده نشد. پس از مداخله افزايش ميانگين نمره قصد رفتاري و نيز نوبت‌هاي واکسن هپاتيت B در گروه مداخله بيشتر از گروه کنترل بود (0.000=P). دراين گروه 40 درصد تغييرات قصد انجام رفتارهاي پيشگيري‌کننده به وسيله حساسيت درک‌شده، خودکارآمدي و درک مزاياي رفتار قابل پيش‌بيني بود.
با توجه به يافته‌هاي تحقيق، اگر با آموزش سلامت به دختران نوجوان کمک شود تا حساسيت خود نسبت به بيماري هپاتيت B، خودکارآمدي خود براي پيشگيري از ابتلاي به آن و مزاياي اتخاذ رفتارهاي پيشگيري را درک‌کنند، احتمال تصميم‌گيري براي انجام رفتارهاي پيشگيري‌کننده از هپاتيت B در آنها افزايش مي‌يابد.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1389/10/25 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/3/7 | انتشار: 1391/4/25
پذیرش: 1389/10/25 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/3/7 | انتشار: 1391/4/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |