دوره 11، شماره 4 - ( مرداد ـ شهریور 1391 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 475-467 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ali Montazeri, Sepideh Omidvari, Ali Azin, Afsoon Aeenparast, Katayoun Jahangiri, Jila Sadighi, et al . Happiness among Iranians: findings from the Iranian Health Perception Survey (IHPS). Payesh 2012; 11 (4) :467-475
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-441-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-441-fa.html
علی منتظری ، سپیده امیدواری ، سید علی آذین ، افسون آیین پرست ، کتایون جهانگیری ، ژیلا صدیقی ، و همکاران. و همکاران. و همکاران.. میزان شادکامی مردم ایران و عوامل مؤثر بر آن: مطالعه سلامت از دیدگاه مردم ایران. پایش. 1391; 11 (4) :467-475
علی منتظری 
، سپیده امیدواری ، سید علی آذین ، افسون آیین پرست ، کتایون جهانگیری ، ژیلا صدیقی ، مهدی عبادی ، فرانک فرزدی ، فرزانه مفتون ، محمود طاووسی ، علی اصغر هدایتی ، سمیه فتحیان
، سپیده امیدواری ، سید علی آذین ، افسون آیین پرست ، کتایون جهانگیری ، ژیلا صدیقی ، مهدی عبادی ، فرانک فرزدی ، فرزانه مفتون ، محمود طاووسی ، علی اصغر هدایتی ، سمیه فتحیان
چکیده: (7526 مشاهده)
شادكامي با بسياري از مؤلفه‌هاي سلامت رابطه‌اي نزديك دارد. هدف اصلي اين مطالعه بررسي شادكامي مردم ايران و عوامل مؤثر بر آن بود.
اين مطالعه از نوع مقطعي بوده و نمونه‌گيري به روش چند مرحله‌اي انجام شد. افراد در سنين 65-18 سال به عنوان جمعيت هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. حجم نمونه در كل كشور 27883 نفر برآورد شد كه سهم هر استان حداقل 800 نفر بود. ميانگين سني جمعيت 32.7 سال (11.8= انحراف معيار) بود. سطح شادكامي با استفاده از يك سؤال اندازه‌گيري شد. بيشتر افراد شادكامي خود را در سطح «نه زياد، نه كم» (39.3 درصد) و «كم/بسيار كم» (35.4 درصد) ارزيابي نموده و ميزان شادكامي در سطح «بسيار زياد» تنها 0.3 درصد گزارش شد. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون لجستيك نشان داد علاوه بر عوامل اقتصادي ـ اجتماعي از قبيل وضعيت اشتغال، سطح درآمد و شهر محل سكونت، درك افراد از سلامت خود (OR: 7.82, 95 % CI=5.32-11.48, P<0.0001) تأثير بسزايي بر سطح شادكامي افراد دارد.
نتايج اين مطالعه نشان داد بيشتر مردم ايران شادكامي خود را «در سطح متوسط» ارزيابي مي‌نمايند. به نظر مي‌رسد ارتقاي سلامت و بهبود وضعيت زندگي روزمره مردم بتواند در افزايش شادكامي آنان مؤثر باشد.
اين مطالعه از نوع مقطعي بوده و نمونه‌گيري به روش چند مرحله‌اي انجام شد. افراد در سنين 65-18 سال به عنوان جمعيت هدف مورد مطالعه قرار گرفتند. حجم نمونه در كل كشور 27883 نفر برآورد شد كه سهم هر استان حداقل 800 نفر بود. ميانگين سني جمعيت 32.7 سال (11.8= انحراف معيار) بود. سطح شادكامي با استفاده از يك سؤال اندازه‌گيري شد. بيشتر افراد شادكامي خود را در سطح «نه زياد، نه كم» (39.3 درصد) و «كم/بسيار كم» (35.4 درصد) ارزيابي نموده و ميزان شادكامي در سطح «بسيار زياد» تنها 0.3 درصد گزارش شد. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون لجستيك نشان داد علاوه بر عوامل اقتصادي ـ اجتماعي از قبيل وضعيت اشتغال، سطح درآمد و شهر محل سكونت، درك افراد از سلامت خود (OR: 7.82, 95 % CI=5.32-11.48, P<0.0001) تأثير بسزايي بر سطح شادكامي افراد دارد.
نتايج اين مطالعه نشان داد بيشتر مردم ايران شادكامي خود را «در سطح متوسط» ارزيابي مي‌نمايند. به نظر مي‌رسد ارتقاي سلامت و بهبود وضعيت زندگي روزمره مردم بتواند در افزايش شادكامي آنان مؤثر باشد.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1390/10/19 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1390/10/19 | انتشار: 1391/4/25
پذیرش: 1390/10/19 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1390/10/19 | انتشار: 1391/4/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |