دوره 17، شماره 5 - ( مهر ـ آبان 1397 )
جلد 17 شماره 5 صفحات 539-531 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Niloofar Hassani, Majideh Heravi-Karimooi, Nahid Rejeh, Mohammad Hossein Danesh Ashtiani, Hamid Sharifnia, Maryam Ghanbari et al . The effect of pilates exercise on quality of life of elderly women with type 2 diabetes. Payesh 2018; 17 (5) :531-539
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-25-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-25-fa.html
نیلوفر حسنی ، مجیده هروی کریموی ، ناهید رژه ، محمد حسین دانش آشتیانی ، سید حمید شریف نیا ، مریم قنبری و همکاران.. بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس بر کیفیت زندگی زنان سالمند مبتلا به دیابت نوع دو. پایش. 1397; 17 (5) :531-539
نیلوفر حسنی1 
، مجیده هروی کریموی 2، ناهید رژه2 ، محمد حسین دانش آشتیانی3 ، سید حمید شریف نیا4 ، مریم قنبری5 ، مبین محمدی نژاد6
، مجیده هروی کریموی 2، ناهید رژه2 ، محمد حسین دانش آشتیانی3 ، سید حمید شریف نیا4 ، مریم قنبری5 ، مبین محمدی نژاد6
1- دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات مراقبت های سالمندی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
3- معاونت آموزش و پژوهش بیمارستان حضرت ولیعصر(عج)، قم، ایران
4- دانشکده پرستاری و مامایی آمل، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
5- دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
6- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- مرکز تحقیقات مراقبت های سالمندی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران
3- معاونت آموزش و پژوهش بیمارستان حضرت ولیعصر(عج)، قم، ایران
4- دانشکده پرستاری و مامایی آمل، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
5- دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
6- کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (5152 مشاهده)
مقدمه: سالمند شدن جمعیت در ایران نیز مانند بسیاری دیگر از جوامع روندی افزایشی دارد. مطالعات نشان داده‌اند که طول عمر افراد سالمند مبتلا به دیابت به طور متوسط 7/5 تا 8/2 سال کمتر از افراد غیر دیابتی سالمند است. سالمندان مبتلا به دیابت به طور معمول نسبت به افراد همسن غیر دیابتی خود از کیفیت زندگی پایین‌تر و ابتلا بیشتری به سایر بیماری‌های مزمن برخوردار هستند. هدف از انجام این پژوهش تعیین تاثیر تمرینات پیلاتس بر کیفیت زندگی زنان سالمند مبتلا به دیابت نوع دو بود.
مواد و روش کار: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 40 بیمار بالای 60 سال مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به دو کلینیک دیابت شهر قم انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس و سپس تخصیص تصادفی انجام شد (گروه آزمون 20 نفر و گروه کنترل 20 نفر). جهت گروه آزمون علاوه بر مراقبت‌های معمول کلینیک از هشت هفته تمرینات پیلاتس هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه و برای گروه کنترل نیز فقط مراقبت‌های معمول کلینیک اجرا شد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه CASP19، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و آزمون کوتاه شناختی AMTS بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 از طریق آزمون های آماری فیشر، تی مستقل و تحلیل کوواریانس انجام شد.
یافته ها: سطح کیفیت زندگی بعد از مداخله در گروه آزمون نسبت به قبل از مداخله و نیز نسبت به گروه کنترل به‌رغم رضایت کامل گروه آزمون از تمرینات و نداشتن هیچ‌گونه انصراف از ادامه همکاری با پژوهش، از نظر آماری معنی دار نبود (0/16=P).
بحث و نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که انجام هشت هفته تمرینات پیلاتس بر کیفیت زندگی زنان سالمند مبتلا به دیابت نوع دو از نظر آماری تاثیر معنی‌دار ندارد. با توجه به اینکه تا کنون هیچ مطالعه دیگری به بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس برکیفیت زندگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو نپرداخته است، توصیه می‌شود در آینده این موضوع با تعداد نمونه‌های بیشتر، افزایش زمان مداخله و پرسشنامه اختصاصی سنجش کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شود.
مواد و روش کار: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 40 بیمار بالای 60 سال مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه کننده به دو کلینیک دیابت شهر قم انجام شد. نمونه‌گیری به روش در دسترس و سپس تخصیص تصادفی انجام شد (گروه آزمون 20 نفر و گروه کنترل 20 نفر). جهت گروه آزمون علاوه بر مراقبت‌های معمول کلینیک از هشت هفته تمرینات پیلاتس هر هفته 3 جلسه و هر جلسه 60 دقیقه و برای گروه کنترل نیز فقط مراقبت‌های معمول کلینیک اجرا شد. ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه CASP19، پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و آزمون کوتاه شناختی AMTS بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS24 از طریق آزمون های آماری فیشر، تی مستقل و تحلیل کوواریانس انجام شد.
یافته ها: سطح کیفیت زندگی بعد از مداخله در گروه آزمون نسبت به قبل از مداخله و نیز نسبت به گروه کنترل به‌رغم رضایت کامل گروه آزمون از تمرینات و نداشتن هیچ‌گونه انصراف از ادامه همکاری با پژوهش، از نظر آماری معنی دار نبود (0/16=P).
بحث و نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که انجام هشت هفته تمرینات پیلاتس بر کیفیت زندگی زنان سالمند مبتلا به دیابت نوع دو از نظر آماری تاثیر معنی‌دار ندارد. با توجه به اینکه تا کنون هیچ مطالعه دیگری به بررسی تاثیر تمرینات پیلاتس برکیفیت زندگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو نپرداخته است، توصیه می‌شود در آینده این موضوع با تعداد نمونه‌های بیشتر، افزایش زمان مداخله و پرسشنامه اختصاصی سنجش کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به دیابت نوع دو انجام شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/6 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1397/6/4 | انتشار: 1397/6/24
پذیرش: 1397/9/6 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1397/6/4 | انتشار: 1397/6/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |