دوره 22، شماره 3 - ( خرداد ـ تیر 1402 )
جلد 22 شماره 3 صفحات 354-345 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.ATU.REC.1401.041
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Dorahaki A, Mahmoudiani S, Akhawan Armaki M. The impact of marital life satisfaction on the number of children ever born to women: a study from Kashan, Iran. Payesh 2023; 22 (3) :345-354
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2104-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2104-fa.html
دراهکی احمد، محمودیانی سراجالدین، اخوان ارمکی معصومه. تأثیر رضایت از زندگی زناشویی بر تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده زنان. پایش. 1402; 22 (3) :345-354
1- گروه جمعیتشناسی، دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
2- گروه جامعه شناسی و برنامه ریزی اجتماعی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
3- واحد سلامت خانواده و جمعیت، مرکز بهداشت شهرستان کاشان، اصفهان، ایران
2- گروه جامعه شناسی و برنامه ریزی اجتماعی، دانشکده اقتصاد، مدیریت و علوم اجتماعی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران
3- واحد سلامت خانواده و جمعیت، مرکز بهداشت شهرستان کاشان، اصفهان، ایران
چکیده: (1294 مشاهده)
مقدمه: میزان باروری کل در ایران به کمتر از سطح جایگزینی رسیده است. این امر نگرانیهای متعددی در رابطه با آینده جمعیت کشور در سیاستگذاران حوزههای مختلف ایجاد کرده است. هدف این مطالعه بررسی تأثیر رضایت از زندگی زناشویی زنان بر تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده بود.
مواد و روش کار: برای این منظور تعداد ۳۸۵ نفر از زنان همسردار ۱۸-۴۴ سال ساکن نقاط شهری شهرستان کاشان در سال ۱۴۰۱ با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای پیمایش شدند. برای اندازهگیری رضایت از زندگی زناشویی از پرسشنامه استاندارد استفاده و اعتبار آن نیز توسط تحلیل عاملی تأییدی بررسی و تأیید شد.
یافتهها: یافته ها نشان داد که میانگین تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده زنان مورد مطالعه برابر با ۱/۴۳ فرزند است. میانگین رضایت از زندگی زناشویی زنان پاسخگو کمتر از میانگین مورد انتظار بود و تنها ۱۱ درصد پاسخگویان سطح رضایت از زندگی زناشویی بالا را گزارش کردند. نتایج تحلیل چند متغیره بیانگر آن بود که با افزایش رضایت از زندگی زناشویی زنان تعداد فرزندان زنده بهدنیا آمده بهطور معنیداری افزایش مییابد.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان میدهد تلاش در راستای افزایش رضایت از زندگی زناشویی میتواند سطح فعلی باروری را افزایش دهد. از اینرو، پیشنهاد میشود که در سیاستهای جدید جمعیتی به تدوین برنامههایی، با هدف ارتقاء رضایت از زندگی زناشویی، توجه شود.
مواد و روش کار: برای این منظور تعداد ۳۸۵ نفر از زنان همسردار ۱۸-۴۴ سال ساکن نقاط شهری شهرستان کاشان در سال ۱۴۰۱ با استفاده از روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای پیمایش شدند. برای اندازهگیری رضایت از زندگی زناشویی از پرسشنامه استاندارد استفاده و اعتبار آن نیز توسط تحلیل عاملی تأییدی بررسی و تأیید شد.
یافتهها: یافته ها نشان داد که میانگین تعداد فرزندان زنده به دنیا آمده زنان مورد مطالعه برابر با ۱/۴۳ فرزند است. میانگین رضایت از زندگی زناشویی زنان پاسخگو کمتر از میانگین مورد انتظار بود و تنها ۱۱ درصد پاسخگویان سطح رضایت از زندگی زناشویی بالا را گزارش کردند. نتایج تحلیل چند متغیره بیانگر آن بود که با افزایش رضایت از زندگی زناشویی زنان تعداد فرزندان زنده بهدنیا آمده بهطور معنیداری افزایش مییابد.
نتیجهگیری: نتایج این پژوهش نشان میدهد تلاش در راستای افزایش رضایت از زندگی زناشویی میتواند سطح فعلی باروری را افزایش دهد. از اینرو، پیشنهاد میشود که در سیاستهای جدید جمعیتی به تدوین برنامههایی، با هدف ارتقاء رضایت از زندگی زناشویی، توجه شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
موضوع مقاله:
پزشکی اجتماعی
دریافت: 1401/12/23 | پذیرش: 1402/3/1 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/3/9 | انتشار: 1402/3/10
دریافت: 1401/12/23 | پذیرش: 1402/3/1 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/3/9 | انتشار: 1402/3/10
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |