Ethics code: IR.SBMU.RETECH.REC.1401.013
Soori H, Mohammadi G, Ahmadi A, Abedini A, Masiha Hashemi M, Sartipi M, et al . Comparing the control of COVID-19 epidemic before and after the implementation of rapid response program in southeast of Iran. Payesh 2023; 22 (1) :73-82
URL:
http://payeshjournal.ir/article-1-2017-fa.html
سوری حمید، محمدی گوهر، احمدی علی، عابدینی عاطفه، مسیحا هاشمی سید محمود، سرتیپی مجید، و همکاران. و همکاران.. مقایسه وضعیت اپیدمی کووید-19 پیش و پس از اجرای برنامه واکنش سریع در جنوب شرق ایران. پایش 1401; 22 (1) :82-73
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2017-fa.html
1- گروه اپیدمیولوژی، مرکز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیت ها، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- واحد تحقیق و توسعه، معاونت توسعه مدیریت و منابع، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت و مرکز تحقیقات مدل سازی در سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد، شهر کرد، ایران
4- گروه ایمونولوژی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
5- مرکز تحقیقات بیماری های مزمن تنفسی، پژوهشکده سل و بیماری های ریوی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
6- مرکز تحقیقات ارتقا سلامت، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
7- دفتر آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، معاونت بهداشت، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، تهران، ایران
8- گروه انگل و قارچ شناسی، مرکز تحقیقات طب گرمسیری و بیماری های عفونی، پژوهشکده علوم سلولی و مولکولی در بیماری های عفونی، دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، زاهدان، ایران
9- مرکز تحقیقات اخلاق و حقوق پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (194 مشاهده)
مقدمه: تشکیل تیم واکنش سریع یکی از سازوکارهای راهبردی است که برای کنترل مؤثر اپیدمی کووید-۱۹ مورد استفاده قرار گرفته است. این مطالعه باهدف مقایسه وضعیت اپیدمی کووید-۱۹ پیش و پس از اجرای برنامه واکنش سریع در جنوب شرق ایران انجام شد.
مواد و روش کار: این مطالعه مقطعی، در تابستان ۱۴۰۰ در استان سیستان و بلوچستان انجام شد. تیم واکنش سریع از تاریخ ۱۲ تیرماه به مدت ۳ هفته در منطقه مستقر شده و برنامه واکنش سریع را با رویکرد مبتنی بر جامعه در جمعیتهای تحت پوشش سه دانشگاه علوم پزشکی زاهدان، ایرانشهر و زابل اجرا کرد. داده های مربوط به اپیدمی کووید-۱۹ از جمله پذیرش در بیمارستان، پوشش واکسیناسیون، ابتلا (موارد با تست مثبت آزمایشگاهی)، و مرگ ناشی از ابتلا به کووید-۱۹، پیش (۱۵ خردادماه تا ۳۱ تیرماه) و پس (۱ مردادماه تا ۳۱ شهریورماه) از اجرای برنامه واکنش سریع جمعآوری و با یکدیگر مقایسه شدند. دادهها با استفاده از آمارهای توصیفی در نرمافزار اکسل تحلیل شد.
یافته ها: در طی دوره مطالعه تعداد ۹۱۱، ۵۱۴، ۲ نفر پذیرش و ۲,۱۲۵,۳۸۹نفر ترخیص شدند. ۵۸,۴۴۱ نفر از موارد پذیرش شده در بیمارستان بستری شدند. تعداد کل تستهای گرفتهشده در طی دوره مطالعه، ۳۱۰۷۴۱ مورد ( ۱۱۱۹۷۸ تست به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت) بود. پس از اجرای برنامه، نسبت تست های مثبت بهکل تستهای گرفتهشده، نزدیک ۱۵ درصد کاهش یافت. تعداد کل موارد مرگ دارای تست مثبت در طی مطالعه ۵۲۸,۲ نفر، معادل ۰/۹ در هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت بود. میانگین موارد بستریشده در بیمارستان، ابتلا و مرگ روزانه به ترتیب به ۵۹، ۴۰۰ و ۸ نفر کاهش یافت.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه بر اثربخشی برنامه واکنش سریع با رویکرد مبتنی بر جامعه در کنترل اپیدمی بیماری کووید-۱۹ در مناطق با سطح اجتماعی- اقتصادی پایین دلالت دارد.
نوع مطالعه:
توصیفی |
موضوع مقاله:
اپیدمیولوژی دریافت: 1401/9/19 | پذیرش: 1401/11/5 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1401/11/9 | انتشار: 1401/11/18