دوره 20، شماره 4 - ( مرداد - شهریور 1400 )
جلد 20 شماره 4 صفحات 471-485 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.TNB.REC.1400.018
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
alidousti E, Adhami A R, Kazemipour S. Socio-economic factors affecting attitudes towards childbearing: A study of ever married couples in Kermanshah, Iran. Payesh. 2021; 20 (4) :471-485
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1647-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1647-fa.html
علی دوستی عزالدین، ادهمی عبدالرضا، کاظمی پور شهلا. عوامل اجتماعی – اقتصادی موثر بر نگرش به فرزند آوری: مطالعه موردی زوجین در آستانه ازدواج درشهر کرمانشاه. پایش. 1400; 20 (4) :471-485
1- دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران، ایران
چکیده: (107 مشاهده)
مقدمه: در سالهای اخیرکاهش باروری در ایران به یکی از مشکلات جمعیتی تبدیل شده که مورد توجه سیاست گذاران قرار گرفته است. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی عوامل اجتماعی مرتبط با نگرش به فرزند آوری بود.
مواد و روش کار: روش پژوهش پیمایشی و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته بود. بدین منظور از بخشی از داده های طرح تحولات باروری در ایران و از اطلاعات 374 مرد و زن همسردار 49-15در شهرکرمانشاه استفاده شده است. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزار ۲۲ SPSS استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از رگرسیون خطی، همبستگی پیرسون، آزمون t و تحلیل واریانس تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین متغیرهای محل سکونت، نوع مسکن، اندازه مسکن، وضع فعالیت، تحصیلات و پایگاه اقتصادی – اجتماعی با نگرش به فرزندآوری رابطه معنادار آماری وجود ندارد. اما متغیرهای ترجیح جنسیتی، جنسیت، سن همسر، فاصله سنی مطلوب بین فرزندان، مدت زمان استفاده از اینترنت، فاصله ازدواج تا تولد اولین فرزند رابطه معناداری با نگرش به فرزند آوری دارند. در مجموع متغیرهای تحقیق توانسته اند 23 درصد از تغییرات نگرش به فرزند آوری را تبیین کنند.
نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که تعداد مطلوب فرزندان زوجین جوان متاثر از شرایط زندگی آنهاست، لذا موفقیت سیاست های تشویق موالید منوط به ایجاد تغییرات در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی به نحوی است که فرزندآوری زوجین جوان را تسهیل کند.
مواد و روش کار: روش پژوهش پیمایشی و ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته بود. بدین منظور از بخشی از داده های طرح تحولات باروری در ایران و از اطلاعات 374 مرد و زن همسردار 49-15در شهرکرمانشاه استفاده شده است. برای تحلیل داده‌ها از نرم افزار ۲۲ SPSS استفاده شد. سپس داده ها با استفاده از رگرسیون خطی، همبستگی پیرسون، آزمون t و تحلیل واریانس تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج نشان داد که بین متغیرهای محل سکونت، نوع مسکن، اندازه مسکن، وضع فعالیت، تحصیلات و پایگاه اقتصادی – اجتماعی با نگرش به فرزندآوری رابطه معنادار آماری وجود ندارد. اما متغیرهای ترجیح جنسیتی، جنسیت، سن همسر، فاصله سنی مطلوب بین فرزندان، مدت زمان استفاده از اینترنت، فاصله ازدواج تا تولد اولین فرزند رابطه معناداری با نگرش به فرزند آوری دارند. در مجموع متغیرهای تحقیق توانسته اند 23 درصد از تغییرات نگرش به فرزند آوری را تبیین کنند.
نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان داد که تعداد مطلوب فرزندان زوجین جوان متاثر از شرایط زندگی آنهاست، لذا موفقیت سیاست های تشویق موالید منوط به ایجاد تغییرات در ساختارهای اقتصادی و اجتماعی به نحوی است که فرزندآوری زوجین جوان را تسهیل کند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
دریافت: 1400/2/22 | پذیرش: 1400/5/26 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/6/6 | انتشار: 1400/6/14
دریافت: 1400/2/22 | پذیرش: 1400/5/26 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/6/6 | انتشار: 1400/6/14
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |