Masoume Hosseini, Hamid soori, Farid Zayei. Validity & Reliability of Persian Version of Texting While Driving (Texting While Driving) Questionnaire. Payesh 2016; 15 (4) :412-421
URL:
http://payeshjournal.ir/article-1-164-fa.html
1- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشکده بهداشت، مرکز تحقیقات ارتقای ایمنی و پیشگیری از مصدومیتها، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3- دانشکده پیراپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (3717 مشاهده)
ارسال و خوانش پیامک حین رانندگی از عوامل خطر مهم در رخداد سوانح ترافیکی است. بهمنظور تهیه ابزاری روا و پایا جهت بررسی عوامل روانی اجتماعی مرتبط با ارسال و خوانش پیامک حین رانندگی با استفاده از نظریه رفتار برنامهریزی شده، روایی و پایایی نسخه فارسی پرسشنامه بررسی شد. مطالعه حاضر در سال 1393 روی دانشجویان 18سال و بالاتر در سه دانشگاه علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی و ایران انجام شد. تعداد 470 نفر نمونه (260 نفر مرد و 210 نفر زن) از طریق نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای از بین دانشجویان انتخاب گردیدند. در مرحله ارزیابی روایی محتوا، گویه14 پرسشنامه (مربوط به داشتن تلفن همراه) و سه زیر مجموعه از گویههای 23، 24 و 25 پرسشنامه با توجه به مشابهت معنایی با گزینههای دیگراز پرسشنامه حذف شدند. همچنین سه گزینه جهت رفع ابهام به گویههای پرسشنامه اضافه گردید. شاخص آلفای کرونباخ برای بررسی همسانی درونی در دو مقیاس ارسال و خوانش پیامک به ترتیب 0/73 و 0/71 بود. ضریب همبستگی درون خوشه ای، برای مقیاس ارسال و خوانش پیامک به ترتیب 0/83 و 0/79 ، و نشان دهندهی سطح بالایی از پایایی آزمون- بازآزمون بود. نسخه فارسی پرسشنامه ارسال و خوانش پیامک در حین رانندگی با بهرهگیری از تئوری رفتار برنامهریزی شده ابزاری پایا و معتبر بوده و میتواند در مطالعات مربوطه استفاده شود.
نوع مطالعه:
توصیفی |
پذیرش: 1394/5/5 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1395/3/12 | انتشار: 1395/4/25