دوره 20، شماره 6 - ( آذر ـ دی 1400 )
جلد 20 شماره 6 صفحات 670-655 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.TUMS.SPH.REC.1396.4870
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
mosadeghrad A, Jaafaripooyan E, ghazanfari F. Hospital accreditation methods in Iran: Challenges and solutions. Payesh 2021; 20 (6) :655-670
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1538-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1538-fa.html
مصدق راد علی محمد، جعفری پویان ابراهیم، غضنفری فاطمه. روش ارزشیابی اعتباربخشی بیمارستانی ایران: چالش‌ها و راهکارها. پایش. 1400; 20 (6) :655-670
1- دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده: (3653 مشاهده)
مقدمه: اعتباربخشی بیمارستانی "فرایند ارزشیابی نظام‌مند و تعیین اعتبار بیمارستان توسط یک سازمان مستقل حرفهای با استفاده از استانداردهای مطلوب ساختاری، فرایندی و پیامدی" است. برنامه اعتباربخشی بیمارستانی ایران با چالشهایی مواجه است. این پژوهش با هدف شناسایی چالشهای روش ارزشیابی اعتباربخشی بیمارستانی ایران و ارائه پیشنهاداتی برای بهبود آن انجام شده است.
مواد و روش کار: این پژوهش کیفی پدیدارشناسی تفسیری با استفاده از مصاحبههای نیمه ساختار یافته در نیمه اول سال 1398 انجام شد. تعداد 151 نفر از سیاستگذاران، مدیران و کارکنان وزارت بهداشت، دانشگاههای علوم پزشکی، سازمان‌های بیمه سلامت و بیمارستانها با رویکرد ارزشیابی چندگانه و به روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. از روش تحلیل موضوعی برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته ها: تعداد 27 چالش و 17 راهکار در قالب پنج بخش شامل زمان اعتباربخشی، روش اعتباربخشی، طول مدت اعتباربخشی، بازخورد و گواهینامه اعتباربخشی شناسایی شدند. نامناسب بودن زمان شروع اعتباربخشی، نداشتن رویکرد یکسان در ارزشیابی، اعمال روشهای سلیقهای، ناکارامد بودن خود ارزیابی و ارزیابی ادواری، عدم ارائه بازخورد مشروح به بیمارستانها، عدم حمایت از بیمارستانها، اعتبار غیر منطقی گواهینامه اعتباربخشی و عدم اعلان عمومی نتایج از برخی چالشهای مورد نظر بود. برخی راهکارهای حل چالشهای مذکور شامل تعیین بازه زمانی مشخص برای اعتباربخشی، اتخاذ رویکرد علمی و بیمار محور، توسعه دانش و مهارت ارزیابان، استقلال ارزیابان، ارائه بازخورد مشروح، تعیین اعتبار دوساله برای گواهی اعتباربخشی و اعلان عمومی نتایج بود.
نتیجه گیری: برنامه اعتباربخشی بیمارستانی ایران فاقد روش علمی، منسجم و یکپارچه است. اصلاح روش ارزشیابی اعتباربخشی میتواند اعتبار و قابلیت اعتماد به نتایج اعتباربخشی بیمارستانی ایران را افزایش دهد.
مواد و روش کار: این پژوهش کیفی پدیدارشناسی تفسیری با استفاده از مصاحبههای نیمه ساختار یافته در نیمه اول سال 1398 انجام شد. تعداد 151 نفر از سیاستگذاران، مدیران و کارکنان وزارت بهداشت، دانشگاههای علوم پزشکی، سازمان‌های بیمه سلامت و بیمارستانها با رویکرد ارزشیابی چندگانه و به روش نمونه‌گیری هدفمند و گلوله برفی انتخاب شدند. از روش تحلیل موضوعی برای تحلیل داده‌ها استفاده شد.
یافته ها: تعداد 27 چالش و 17 راهکار در قالب پنج بخش شامل زمان اعتباربخشی، روش اعتباربخشی، طول مدت اعتباربخشی، بازخورد و گواهینامه اعتباربخشی شناسایی شدند. نامناسب بودن زمان شروع اعتباربخشی، نداشتن رویکرد یکسان در ارزشیابی، اعمال روشهای سلیقهای، ناکارامد بودن خود ارزیابی و ارزیابی ادواری، عدم ارائه بازخورد مشروح به بیمارستانها، عدم حمایت از بیمارستانها، اعتبار غیر منطقی گواهینامه اعتباربخشی و عدم اعلان عمومی نتایج از برخی چالشهای مورد نظر بود. برخی راهکارهای حل چالشهای مذکور شامل تعیین بازه زمانی مشخص برای اعتباربخشی، اتخاذ رویکرد علمی و بیمار محور، توسعه دانش و مهارت ارزیابان، استقلال ارزیابان، ارائه بازخورد مشروح، تعیین اعتبار دوساله برای گواهی اعتباربخشی و اعلان عمومی نتایج بود.
نتیجه گیری: برنامه اعتباربخشی بیمارستانی ایران فاقد روش علمی، منسجم و یکپارچه است. اصلاح روش ارزشیابی اعتباربخشی میتواند اعتبار و قابلیت اعتماد به نتایج اعتباربخشی بیمارستانی ایران را افزایش دهد.
نوع مطالعه: توصیفی |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
دریافت: 1399/9/15 | پذیرش: 1400/8/11 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/8/15 | انتشار: 1400/9/29
دریافت: 1399/9/15 | پذیرش: 1400/8/11 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/8/15 | انتشار: 1400/9/29
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |