دوره 20، شماره 1 - ( بهمن ـ اسفند 1399 )
جلد 20 شماره 1 صفحات 107-91 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: EE/98.24.3.26202/scu.ac.ir
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Tardast K, Amanelahi A, Rajabi G, Aslani K, Shiralinia K. The Effectiveness of Acceptance and Commitment-based Parenting education on Children's Anxiety and the Parenting Stress of Mothers. Payesh 2021; 20 (1) :91-107
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1387-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1387-fa.html
تردست کوثر، امان الهی عباس، رجبی غلامرضا، اصلانی خالد، شیرالی نیا خدیجه. اثربخشی آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب کودکان و استرس فرزندپروری مادران. پایش. 1399; 20 (1) :91-107
کوثر تردست1 
، عباس امان الهی* 1، غلامرضا رجبی1 ، خالد اصلانی1 ، خدیجه شیرالی نیا1
، عباس امان الهی* 1، غلامرضا رجبی1 ، خالد اصلانی1 ، خدیجه شیرالی نیا1
1- دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران
چکیده: (3074 مشاهده)
مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب کودکان و استرس فرزندپروری مادران بود.
مواد و روش کار: جامعه پژوهش، کودکان 7 تا 12 ساله اهوازی با نشانه های اضطراب بودند که بدین منظور سه کودک 7 تا 12 ساله با نشانه های اضطراب به همراه مادرانشان، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش از روش طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. کارایی پروتکل آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی سه مرحله (خط پایه، درمان 12 جلسه ای و پیگیری 1 ماهه) با استفاده از پرسشنامه های اضطراب کوکان اسپنس- فرم والد و فرم کوتاه پرسشنامه استرس فرزندپروری آبیدین مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. از جمله مهمترین متغیرهای تحلیل دیداری، تغییرات روند، تعییرات جهت، PND و POD بود.
یافته ها: شاخص های تغییر پایای مادران و کودکان نشان داد که شاخص همه آزمودنی ها در مرحلهی پیگیری به جز در مادر و کودک سوم معنادار بوده است. بررسی درصدهای بهبودی آزمودنی ها نشان داد که تغییرات درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا هماهنگ و همسو با هم است.
نتیجه گیری: آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد با افزایش پذیرش، ذهن آگاهی و حرکت در جهت ارزش های فرزندپروری والدین می تواند باعث کاهش استرس فرزندپروری آنها و اضطراب کودکان شود.
مواد و روش کار: جامعه پژوهش، کودکان 7 تا 12 ساله اهوازی با نشانه های اضطراب بودند که بدین منظور سه کودک 7 تا 12 ساله با نشانه های اضطراب به همراه مادرانشان، با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. در این پژوهش از روش طرح تجربی تک موردی از نوع خط پایه چندگانه ناهمزمان استفاده شد. کارایی پروتکل آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی سه مرحله (خط پایه، درمان 12 جلسه ای و پیگیری 1 ماهه) با استفاده از پرسشنامه های اضطراب کوکان اسپنس- فرم والد و فرم کوتاه پرسشنامه استرس فرزندپروری آبیدین مورد بررسی قرار گرفت. داده ها به روش ترسیم دیداری، شاخص تغییر پایا و فرمول درصد بهبودی تحلیل شدند. از جمله مهمترین متغیرهای تحلیل دیداری، تغییرات روند، تعییرات جهت، PND و POD بود.
یافته ها: شاخص های تغییر پایای مادران و کودکان نشان داد که شاخص همه آزمودنی ها در مرحلهی پیگیری به جز در مادر و کودک سوم معنادار بوده است. بررسی درصدهای بهبودی آزمودنی ها نشان داد که تغییرات درصد بهبودی و شاخص تغییر پایا هماهنگ و همسو با هم است.
نتیجه گیری: آموزش فرزندپروری مبتنی بر پذیرش و تعهد با افزایش پذیرش، ذهن آگاهی و حرکت در جهت ارزش های فرزندپروری والدین می تواند باعث کاهش استرس فرزندپروری آنها و اضطراب کودکان شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
موضوع مقاله:
روانشناسی سلامت
دریافت: 1399/4/15 | پذیرش: 1399/11/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/12/11 | انتشار: 1399/12/11
دریافت: 1399/4/15 | پذیرش: 1399/11/30 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/12/11 | انتشار: 1399/12/11
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |