دوره 18، شماره 6 - ( آذر ـ دی 1398 )
جلد 18 شماره 6 صفحات 512-501 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.YAZD.REC.1398.016
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Torkashvand Moradabadi M, Abedi Z. Mortality Due to Mental and Behavioral Disorders in Iran from 2011 to 2017. Payesh 2019; 18 (6) :501-512
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1195-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1195-fa.html
ترکاشوند مرادآبادی محمد، عابدی زهرا. مطالعه جمعیت‌شناختی فوت ناشی از بیماریهای روانی و اختلالات رفتاری در ایران دردوره زمانی
1390 تا 1396. پایش. 1398; 18 (6) :501-512
1- دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
چکیده: (4043 مشاهده)
مقدمه: بیماریهای روانی و اختلالات رفتاری یکی از علت‌های17 گانه مرگ و زمینه‌ساز بسیاری از بیماریهای دیگر است. پژوهش حاضر در جهت شناخت وضعیت مرگ ناشی از بیماریهای روانی در ایران، به مطالعه توزیع جنسیتی- سنی مرگ ناشی از این بیماری‌ها در طی سال‌های 1390 تا 1396 پرداخته است.
مواد و روش کار: داده‌های مرگ‌ومیر از سازمان ثبت احوال بر اساس طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD10) استخراج شده و داده‌های جمعیت از سرشماری 1390 و 1395 گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار Excel 2013 و شاخص درصد، میزان، نسبت جنسیتی، و سال‌های عمر ازدست‌رفته ناشی از مرگ زودرس (YLL) استفاده شده است.
یافته ها: سالانه به طور متوسط به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت، حدود 26 نفر به علت بیماری روانی فوت می‌کنند. در طی دوره زمانی 1390 تا 1396 میزان فوت ناشی از این بیماری‌ها در حدود 25 درصد افزایش یافته و این افزایش برای مردان بیشتر از زنان است. میزان مرگ ناشی از بیماری روانی در سنین 20 تا 35 سال برای زنان بیشتر از مردان و در سنین 35 تا 60 سال در مردان بیشتر از زنان بوده است. با توجه به شاخص (YLL)، فوت زودرس ناشی از این بیماری‌ها منجر به از دست رفتن 26064 سال عمر برای کشور ایران در سال 1395 شده است.
بحث و نتیجه گیری: مرگ ناشی از بیماری روانی و اختلال رفتاری اگرچه اندک ولی دارای معانی بسیاری برای سیاست‌گذاری‌های سلامت در کشور است. رخ دادن این مرگ‌ها در سنین جوانی برای زنان و در سنین بزرگسالی برای مردان می‌تواند دربرگیرنده معانی اجتماعی در سلامت روانی افراد باشد. در دوران پس از گذار اپیدمیولوژیک شاهد ظهور مرگ‌هایی خواهیم بود که کمتر پزشکی و بیشتر اجتماعی خواهند بود؛ لذا نیاز است در سیاست‌گذاری‌های سلامت به نقش عوامل اجتماعی توجه بیشتری داشت.
مواد و روش کار: داده‌های مرگ‌ومیر از سازمان ثبت احوال بر اساس طبقه‌بندی بین‌المللی بیماری‌ها (ICD10) استخراج شده و داده‌های جمعیت از سرشماری 1390 و 1395 گرفته شده است. برای تجزیه و تحلیل داده از نرم افزار Excel 2013 و شاخص درصد، میزان، نسبت جنسیتی، و سال‌های عمر ازدست‌رفته ناشی از مرگ زودرس (YLL) استفاده شده است.
یافته ها: سالانه به طور متوسط به ازای هر یک میلیون نفر جمعیت، حدود 26 نفر به علت بیماری روانی فوت می‌کنند. در طی دوره زمانی 1390 تا 1396 میزان فوت ناشی از این بیماری‌ها در حدود 25 درصد افزایش یافته و این افزایش برای مردان بیشتر از زنان است. میزان مرگ ناشی از بیماری روانی در سنین 20 تا 35 سال برای زنان بیشتر از مردان و در سنین 35 تا 60 سال در مردان بیشتر از زنان بوده است. با توجه به شاخص (YLL)، فوت زودرس ناشی از این بیماری‌ها منجر به از دست رفتن 26064 سال عمر برای کشور ایران در سال 1395 شده است.
بحث و نتیجه گیری: مرگ ناشی از بیماری روانی و اختلال رفتاری اگرچه اندک ولی دارای معانی بسیاری برای سیاست‌گذاری‌های سلامت در کشور است. رخ دادن این مرگ‌ها در سنین جوانی برای زنان و در سنین بزرگسالی برای مردان می‌تواند دربرگیرنده معانی اجتماعی در سلامت روانی افراد باشد. در دوران پس از گذار اپیدمیولوژیک شاهد ظهور مرگ‌هایی خواهیم بود که کمتر پزشکی و بیشتر اجتماعی خواهند بود؛ لذا نیاز است در سیاست‌گذاری‌های سلامت به نقش عوامل اجتماعی توجه بیشتری داشت.
نوع مطالعه: توصیفی |
دریافت: 1398/7/24 | پذیرش: 1398/8/27 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1398/8/29 | انتشار: 1398/10/28
دریافت: 1398/7/24 | پذیرش: 1398/8/27 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1398/8/29 | انتشار: 1398/10/28
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |