چکیده: (6848 مشاهده)
شناسایی بهترین شاخص ساده تن سنجی جهت غربالگری مناسب برای عوامل خطر بیماری های مزمن در هر جامعه ای ضروری به نظر می رسد. این مطالعه با هدف ارزیابی مقایسه ای شاخص های تن سنجی جهت پیشگویی عوامل خطر بیماری های قلبی-عروقی در زنان ساکن منطقه 13 تهران صورت گرفت. مطالعه مقطعی حاضر بر روی 5073 زن 74-18 ساله شرکت کننده در مطالعه قند و لیپید تهران که بطور تصادفی از ساکنین منطقه 13 تهران انتخاب شده بودند صورت گرفت. اطلاعات دموگرافیک جمع آوری شد و شاخص های تن سنجی طبق دستورالعمل های استاندارد اندازه گیری و محاسبه شدند. حدود مرزی مورد استفاده برای دور کمر، نمایه توده بدن، نسبت دور کمر به باسن (Waist to Hip Ratio-WHpR) و دور کمر به قد (Waist to Height Ratio-WHtR) به ترتیب 80cm و 25kg/m² و 0.8 و 0.5 بود. ارزیابی فشار خون به روش استاندارد صورت گرفت و پرفشاری خون بر طبق معیارهای Joint National Committee VI تعریف شد. فراسنج های بیوشیمیایی در نمونه خون ناشتا اندازه گیری شدند. دیابت به صورت FBS≥126mg/dl، یا قند خون دو ساعته بزرگتر یا مساوی 200mg/dl و دیس لیپیدمی براساس Adult Treatment Panel II تعریف شد. وجود «حداقل یک عامل خطرساز» از چهار عامل عمده خطرساز بیماری های قلبی-عروقی (پرفشاری خون، دیس لیپیدمی، دیابت و استعمال دخانیات) نیز ارزیابی شد. میانگین سنی زنان مورد مطالعه 14.6±39.9 سال و میانگین دور کمر، BMI و WHpR و WHtR آنها به ترتیب 13.5±86.5 cm و 1.5±27.1 kg/m² و 0.08±0.83 و 0.08±0.55 بود. در مورد تمام عوامل خطرساز، بیشترین شانس ابتلا به آن عامل خطرساز مربوط به افرادی می باشد که دارای دور کمر غیرطبیعی بودند. در هر دوره سنی 39-18 سال و 74-40 سال، دور کمر بیشترین حساسیت و ویژگی را جهت پیشگویی عوامل خطرساز دارا بود. بیشترین سطح زیر منحنی ROC) Receiver Operating Curve) نیز در تمام موارد به دور کمر مربوط می شد. دور کمر درصد بالایی از پیشگویی صحیح را جهت ابتلا به عوامل خطرساز در مقایسه با سایر شاخص های تن سنجی دیگر دارا بود. یافته ها نشان می دهند که در جامعه زنان ساکن منطقه 13 تهران، دور کمر شاخص بهتری برای غربالگری عوامل خطرساز بیماری های قلبی-عروقی می باشد.
نوع مطالعه:
توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1383/1/27