این مطالعه به منظور بررسی تأثیر مداخله آموزشی بر افسردگی و کیفیت زندگی بیماران با عمل جراحی بای پاس طراحی گردید. این پژوهش نیمه تجربی بر روی 54 بیمار قلبی با عمل جراحی بای پاس که به طور تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند، در مرکز تحقیقات قلب و عروق اصفهان انجام شد. ابزار جمع آوری داده‌ها در این مطالعه، سه پرسشنامه بود. ابتدا برای سنجش افسردگی در این بیماران از مقیاس افسردگی بیماران قلبی (Cardiac Depression Scale)، سپس از پرسشنامه خودساخته آموزشی
Predisposing, Reinforcing, Enabling Causes in Educational Diagnosis and Evaluation (PRECEDE) و در پایان از پرسشنامه استاندارد بین‌المللی SF-36 استفاده گردید. مداخله به صورت 9 جلسه آموزشی، یک بار در هفته به مدت 90-60 دقیقه بر اساس اجزای الگوی PRECEDE انجام شد و بیماران به مدت دو ماه پی‌گیری شدند. به منظور دستیابی به نتایج از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌های t زوج، t مستقل و مان ـ ویتنی و کای ‌ـ دو استفاده گردید. نتایج نشان دادند که پس از مداخله آموزشی در گروه آزمون نسبت به گروه شاهد میانگین نمره عوامل مستعد کننده (P<0.0001)، عوامل قادر کننده، عوامل تقویت کننده و رفتارهای خود یاری افزایش معنی‌دار یافته‌اند(001/0>P). اختلاف معنی‌داری در میانگین نمرات افسردگی بین دو گروه بعد از مداخله آموزشی مشاهده شد(P<0.001). بعد از مداخله در ابعاد عملکرد جسمی (P<0.04)، مشکلات روحی (P<0.01) مربوط به کیفیت زندگی و در کل در خلاصه سنجش سلامت روانی (P<0.04) بین دو گروه، تفاوت معنی‌داری به دست آمد.
یافته‌های این بررسی کارایی و تأثیر الگوی آموزشی PRECEDE و اجزای آن (عوامل مستعد کننده، عوامل قادر کننده و عوامل تقویت کننده) و عوامل رفتاری این الگو را در بهبود سریع‌تر وضعیت روانی این بیماران و بهبود افسردگی و در نهایت، افزایش کیفیت زندگی بیماران با عمل جراحی تعویض عروق کرونر مشخص و تأیید می‌کند.
.