دوره 9، شماره 1 - ( زمستان 1388 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 75-69 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Fatemeh Abbaszadeh, Azam Bagheri, Nahid Mehran. Quality of life in pregnant women. Payesh 2010; 9 (1) :69-75
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-590-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-590-fa.html
فاطمه عباس زاده ، اعظم باقری ، ناهید مهران . ابعاد مختلف کیفیت زندگی در زنان باردار. پایش. 1388; 9 (1) :69-75
چکیده: (6494 مشاهده)
دوران بارداري، با تغييرات جسماني و رواني زيادي در زنان همراه است. حتي در بارداري طبيعي نيز توانايي انجام نقش‌هاي معمول زندگي تحت تأثير قرار مي‌گيرد. اين تغييرات، در بسياري از زنان، باعث كاهش كيفيت زندگي مي‌شود.
اين پژوهش يك مطالعه مقطعي است كه بر روي 600 نفر از زنان بارداري که براي انجام مراقبت‌هاي دوران بارداري به مراكز بهداشتي ـ درماني دانشگاه علوم پزشكي كاشان مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. نمونه‌ها به طور خوشه‌اي انتخاب شدند و آنها پرسشنامه فرم كوتاه (SF-36) را براي بررسي كيفيت زندگي تكميل كردند. داده‌‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته‌هاي پژوهش نشان دادند كه كم‌ترين امتياز كسب شده كيفيت زندگي در ابعاد محدوديت عملكرد ناشي از مشكلات جسماني 77/18 ±23/56 و احساس نشاط 07/18 ±40/56 بود. در بررسي رابطه بين سن، سن بارداري، تعداد بارداري، ميزان تحصيلات،كفايت درآمد، وضعيت بارداري از نظر خواسته يا ناخواسته بودن بارداري و رضايت‌مندي از زندگي با ميانگين امتيازهاي كيفيت زندگي، در برخي ابعاد، ارتباط آماري مشاهده شد.
توجه به متغيرهاي مؤثر بر كاهش ابعاد كيفيت زندگي در بارداري و برنامه‌ريزي براي كاهش اثر اين متغيرها مي‌تواند باعث ارتقاي سطح كيفيت زندگي در دوران بارداري شود.
اين پژوهش يك مطالعه مقطعي است كه بر روي 600 نفر از زنان بارداري که براي انجام مراقبت‌هاي دوران بارداري به مراكز بهداشتي ـ درماني دانشگاه علوم پزشكي كاشان مراجعه کرده بودند، انجام گرفت. نمونه‌ها به طور خوشه‌اي انتخاب شدند و آنها پرسشنامه فرم كوتاه (SF-36) را براي بررسي كيفيت زندگي تكميل كردند. داده‌‌ها با استفاده از آزمون‌هاي آماري مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته‌هاي پژوهش نشان دادند كه كم‌ترين امتياز كسب شده كيفيت زندگي در ابعاد محدوديت عملكرد ناشي از مشكلات جسماني 77/18 ±23/56 و احساس نشاط 07/18 ±40/56 بود. در بررسي رابطه بين سن، سن بارداري، تعداد بارداري، ميزان تحصيلات،كفايت درآمد، وضعيت بارداري از نظر خواسته يا ناخواسته بودن بارداري و رضايت‌مندي از زندگي با ميانگين امتيازهاي كيفيت زندگي، در برخي ابعاد، ارتباط آماري مشاهده شد.
توجه به متغيرهاي مؤثر بر كاهش ابعاد كيفيت زندگي در بارداري و برنامه‌ريزي براي كاهش اثر اين متغيرها مي‌تواند باعث ارتقاي سطح كيفيت زندگي در دوران بارداري شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1388/10/25
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1388/10/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |