دوره 9، شماره 2 - ( بهار 1389 )
جلد 9 شماره 2 صفحات 221-215 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Leila Darabi, Ali Montazeri, Fariba Ebrahimi, Mariam Vahdaninia, Mansooreh Togha. Clinical and demographic characteristics and quality of life in patients with epilepsy. Payesh 2010; 9 (2) :215-221
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-581-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-581-fa.html
لیلا دارابی ، علی منتظری ، فریبا ابراهیمی ، مریم سادات وحدانی نیا ، منصوره تقا . تعیین عوامل جمعیتی و بالینی مؤثر بر کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به صرع. پایش. 1389; 9 (2) :215-221
چکیده: (5596 مشاهده)
صرع، يک بيماري مزمن است که مي‌تواند بر کيفيت زندگي وابسته به سلامت درمبتلايان تأثير عميقي داشته باشد. هدف از اين مطالعه ارزيابي اثرات متغيرهاي باليني و جمعيتي در کيفيت زندگي (Quality of Life-QOL) بيماران مبتلا به صرع بود.
بيماران مبتلا به صرع مراجعه کننده به کلينيک نورولوژي بيمارستان سينا در طي6 ماه (76=n) وارد مطالعه شدند. ويژگي‌هاي باليني و جمعيتي استخراج شد و كيفيت زندگي با استفاده از پرسشنامه QOLIE-31-P اندازه گيري و به كمك روش تحليل چند مرحله‌اي، ارتباط متغيرها و امتياز کلي و امتياز خرده سنجش‌هاي اصلي پرسشنامه تعيين شد.
فراواني حملات صرع به‌عنوان عاملي مؤثر بر ميانگين امتيازهاي ابعاد كيفيت زندگي و نيز امتياز كلي در ابزار استاندارد QOLIE-31-P مشخص شد. همچنين، افزايش سال‌هاي تحصيلي فرد و مراقب به عنوان عامل موثربر امتياز كل QOL بود. با افزايش تکرار تشنج در طي سال گذشته، امتياز کلي پرسشنامه QOLIE-31-P كاهش داشت و اين ارتباط، به صورت معنادار در حيطه‌هاي نگراني از تشنج، اثرات دارويي و انرژي/خستگي ديِده شد.
تعداد بالاتر تشنج در طي ماه گذشته نيز به صورت معنادار، امتياز کلي QOL راکاهش داد. افزايش سن با امتياز پايين‌تر در بعد عملکرد اجتماعی، ارتباط داشت. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه احتمالاً درمان مناسب صرع با کاستن از تعداد تشنجات، باعث بهبود کيفيت زندگي مي‌شود.
بيماران مبتلا به صرع مراجعه کننده به کلينيک نورولوژي بيمارستان سينا در طي6 ماه (76=n) وارد مطالعه شدند. ويژگي‌هاي باليني و جمعيتي استخراج شد و كيفيت زندگي با استفاده از پرسشنامه QOLIE-31-P اندازه گيري و به كمك روش تحليل چند مرحله‌اي، ارتباط متغيرها و امتياز کلي و امتياز خرده سنجش‌هاي اصلي پرسشنامه تعيين شد.
فراواني حملات صرع به‌عنوان عاملي مؤثر بر ميانگين امتيازهاي ابعاد كيفيت زندگي و نيز امتياز كلي در ابزار استاندارد QOLIE-31-P مشخص شد. همچنين، افزايش سال‌هاي تحصيلي فرد و مراقب به عنوان عامل موثربر امتياز كل QOL بود. با افزايش تکرار تشنج در طي سال گذشته، امتياز کلي پرسشنامه QOLIE-31-P كاهش داشت و اين ارتباط، به صورت معنادار در حيطه‌هاي نگراني از تشنج، اثرات دارويي و انرژي/خستگي ديِده شد.
تعداد بالاتر تشنج در طي ماه گذشته نيز به صورت معنادار، امتياز کلي QOL راکاهش داد. افزايش سن با امتياز پايين‌تر در بعد عملکرد اجتماعی، ارتباط داشت. نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه احتمالاً درمان مناسب صرع با کاستن از تعداد تشنجات، باعث بهبود کيفيت زندگي مي‌شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1389/1/26
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1389/1/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |