چکیده: (8368 مشاهده)
وضعیت سلامت کارگران تا حد زیادی متأثر از شرایط کاری و نوع شغل آنان است. کار در معادن از جمله مشاغل تهدید کننده سلامتی کارگران محسوب میگردد. پژوهش حاضر به منظور بررسی کیفیت زندگی کارگران یک معدن زغال سنگ صورت گرفته است.
در پژوهش حاضر که یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی است، تعداد 99 نفر از کارگران شاغل در یکی از معادن زغال سنگ شاهرود به صورت غیرتصادفی انتخاب و کیفیت زندگی آنان با استفاده از پرسشنامه کیفیت زندگی SF-36 مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمونهای آماری من ویتنی، کروسکال والیس و ضریب همبستگی پیرسون صورت گرفت.
بر اساس یافتهها، میانگین سنی واحدهای مورد پژوهش 6.8±36.5 سال و میانگین سابقه کار 6.4±10.9 سال بود. کمترین میانگین نمره کیفیت زندگی در بعد سلامت عمومی 14± 10.2 و بیشترین در بعد سلامت روان 24.6 ± 61.5 به دست آمد. در این مطالعه با بالارفتن سطح تحصیلات، افزایش معنیداری در نمره کیفیت زندگی در بعد عملکرد جسمانی، با افزایش سن کاهش معنیدار در این بعد و با افزایش سابقه کار کاهش معنیدار در این بعد و ابعاد محدودیت نقش به علت مشکلات جسمانی و درد بدنی مشاهده گردید (0.05>P). در ضمن، میانگین نمره کیفیت زندگی کارگران معدن در همه ابعاد در مقایسه با میانگین جامعه سالم ایرانی کمتر بود. به نظر میرسد به منظور بهبود کیفیت زندگی کارگران معدن بهویژه کارگرانی که سابقه بیشتری دارند، بایستی اقدامات مراقبتی و حمایتی لازم به عمل آید.
نوع مطالعه:
توصیفی |
پذیرش: 1397/9/7 | انتشار: 1389/10/25