دوره 11، شماره 3 - ( خرداد ـ تیر 1391 )
جلد 11 شماره 3 صفحات 349-337 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Afarin Rahimi-Movaghar, Mitra Hefazi, Masoumeh Amin-Esmaeili, Elaheh Sahimi-Izadian, Reza Yousefi-Nooraie. Lifetime prevalence of tobacco use among high school students in Iran: a systematic review. Payesh 2012; 11 (3) :337-349
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-456-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-456-fa.html
آفرین رحیمی موقر ، میترا حفاظی ، معصومه امین اسماعیلی ، الهه سهیمی ایزدیان ، رضا یوسفی نورائی . شیوع مصرف طول عمر دخانیات در دانش آموزان دبیرستانی کشور: یک مرور نظام مند. پایش. 1391; 11 (3) :337-349
چکیده: (5914 مشاهده)
شيوع مصرف سيگار در سنين نوجواني، شاخص ارزشمندي براي پيش بيني وضعيت آينده بار ناشي از سيگار در جامعه است. با توجه به طيف وسيع ارقام ارائه شده در پژوهش‌هاي گوناگون در ايران، هدف از انجام اين مطالعه، تعيين شيوع مصرف طول عمر دخانيات در دانش آموزان دبيرستاني کشور در چارچوب مرور نظام مند بوده است.
در اين مطالعه از روش‌هاي گوناگون جستجوي بانک‌هاي خارجي و داخلي و جستجوي دستي استفاده شد. مطالعات اصيل مشاهده‌اي به زبان فارسي و انگليسي، بدون محدوديت زماني خاص، که شيوع مصرف طول عمر سيگار، قليان و چپق را در جمعيت دانش آموزان دبيرستاني عنوان کرده بودند، وارد اين مطالعه شده و مورد ارزيابي کيفي قرار گرفتند. بعد از استخراج داده‌ها براي شاخص‌هايي که بيش از دو مطالعه براي آنها يافت شده بود، آزمون هتروژنيتي انجام و متآناليز صورت گرفت.
در مجموع، 18 مطالعه وارد اين مطالعه شد. در پسران، تفاوت معنادار در تخمين ميانگين ترکيبي شيوع مصرف طول عمر سيگار در سال‌هاي 1380 و پيش از آن (38.6 درصد) با سال‌هاي 1381و بعد از آن (21.5 درصد) وجود داشت (0.001>P).
شيوع مصرف سيگار در اين سنين در ايران در مقايسه با ساير کشورها پايين‌تر است و در مورد پسران در سال‌هاي اخير، روند رو به کاهش يافته شده است. اين يافته‌ها را مي‌توان به تمهيدات کنترلي و پيشگيرانه به کار رفته نسبت داد؛ ولي برخي از مطالعات انجام شده از محدوديت‌هاي کيفي برخوردار هستند که در اين خصوص، لزوم انجام مطالعات با کيفيت و طولي احساس مي‌شود.
در اين مطالعه از روش‌هاي گوناگون جستجوي بانک‌هاي خارجي و داخلي و جستجوي دستي استفاده شد. مطالعات اصيل مشاهده‌اي به زبان فارسي و انگليسي، بدون محدوديت زماني خاص، که شيوع مصرف طول عمر سيگار، قليان و چپق را در جمعيت دانش آموزان دبيرستاني عنوان کرده بودند، وارد اين مطالعه شده و مورد ارزيابي کيفي قرار گرفتند. بعد از استخراج داده‌ها براي شاخص‌هايي که بيش از دو مطالعه براي آنها يافت شده بود، آزمون هتروژنيتي انجام و متآناليز صورت گرفت.
در مجموع، 18 مطالعه وارد اين مطالعه شد. در پسران، تفاوت معنادار در تخمين ميانگين ترکيبي شيوع مصرف طول عمر سيگار در سال‌هاي 1380 و پيش از آن (38.6 درصد) با سال‌هاي 1381و بعد از آن (21.5 درصد) وجود داشت (0.001>P).
شيوع مصرف سيگار در اين سنين در ايران در مقايسه با ساير کشورها پايين‌تر است و در مورد پسران در سال‌هاي اخير، روند رو به کاهش يافته شده است. اين يافته‌ها را مي‌توان به تمهيدات کنترلي و پيشگيرانه به کار رفته نسبت داد؛ ولي برخي از مطالعات انجام شده از محدوديت‌هاي کيفي برخوردار هستند که در اين خصوص، لزوم انجام مطالعات با کيفيت و طولي احساس مي‌شود.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1389/3/16 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1390/12/3 | انتشار: 1391/2/26
پذیرش: 1389/3/16 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1390/12/3 | انتشار: 1391/2/26
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |