دوره 11، شماره 4 - ( مرداد ـ شهریور 1391 )
جلد 11 شماره 4 صفحات 465-459 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ali Keshtkaran, Ali Reza Heidari, Vida Keshtkaran, Vahid Taft, Amir Almasi. Satisfaction of outpatients referring to teaching hospitals clinics in Shiraz, 2009. Payesh 2012; 11 (4) :459-465
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-440-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-440-fa.html
علی کشتکاران ، علیرضا حیدری ، ویدا کشتکاران ، وحید تفت ، امیر الماسی حشیانی . سطح رضایتمندی بیماران سرپایی مراجعه کننده به درمانگاه‌های بیمارستان‌های آموزشی شیراز. پایش. 1391; 11 (4) :459-465
چکیده: (6786 مشاهده)
از آنجا که رضايت بيماران يکي از متداول‌ترين روش‌ها براي پايش، ارزيابي و سنجش رضايتمندي آنها از خدمات ارائه شده است، به عنوان وسيله‌اي جهت ارزيابي کيفيت خدمات نيز پذيرفته شده است.
اين پژوهش به منظور تعيين سطح رضايتمندي بيماران سرپايي و به صورت مقطعي بر روي 1175 بيمار سرپايي در درمانگاه‌هاي بيمارستان‌هاي آموزشي شيراز در سال 1388 انجام گرفت. داده‌ها از طريق پرسشنامه به صورت مصاحبه با بيماران جمع آوري گرديد. پرسشنامه مشتمل بر 17 سؤال در 4 حيطه رضايت از خدمات درماني، خدمات غيردرماني، کيفيت ارائه خدمات و طول مدت انتظار، امکانات رفاهي و محيط فيزيکي بود. داده‌ها با کمک نرم‌افزار SPSS در سطح معني‌داري 0.05 تحليل شد.
نتايج مطالعه نشان داد که 45.4 درصد از بيماران سرپايي ميزان رضايت کلي خود از خدمات را ضعيف، 16.9 درصد متوسط و 37.6 درصد نيز خوب گزارش کردند. ميانگين رضايت بيماران در بيمارستان دستغيب به طور معني‌داري بالاتر از ساير بيمارستان‌ها بود. افراد مسن‌تر نسبت به ساير سنين و زنان نسبت به مردان رضايت بيشتري گزارش كردند. با بالارفتن سطح تحصيلات، از ميزان رضايت کاسته مي‌شد. بالا بودن درصد بيماران ناراضي از خدمات سرپايي مي‌تواند منجر به همکاري ضعيف بيماران، عدم پي گيري جريان درمان، هدر رفتن منابع و لطمه زدن به شهرت بيمارستان شود. بنابر اين تأکيد ويژه مديران بيمارستان به منظور ارتقاي رضايتمندي بيماران سرپايي ضروري است.
اين پژوهش به منظور تعيين سطح رضايتمندي بيماران سرپايي و به صورت مقطعي بر روي 1175 بيمار سرپايي در درمانگاه‌هاي بيمارستان‌هاي آموزشي شيراز در سال 1388 انجام گرفت. داده‌ها از طريق پرسشنامه به صورت مصاحبه با بيماران جمع آوري گرديد. پرسشنامه مشتمل بر 17 سؤال در 4 حيطه رضايت از خدمات درماني، خدمات غيردرماني، کيفيت ارائه خدمات و طول مدت انتظار، امکانات رفاهي و محيط فيزيکي بود. داده‌ها با کمک نرم‌افزار SPSS در سطح معني‌داري 0.05 تحليل شد.
نتايج مطالعه نشان داد که 45.4 درصد از بيماران سرپايي ميزان رضايت کلي خود از خدمات را ضعيف، 16.9 درصد متوسط و 37.6 درصد نيز خوب گزارش کردند. ميانگين رضايت بيماران در بيمارستان دستغيب به طور معني‌داري بالاتر از ساير بيمارستان‌ها بود. افراد مسن‌تر نسبت به ساير سنين و زنان نسبت به مردان رضايت بيشتري گزارش كردند. با بالارفتن سطح تحصيلات، از ميزان رضايت کاسته مي‌شد. بالا بودن درصد بيماران ناراضي از خدمات سرپايي مي‌تواند منجر به همکاري ضعيف بيماران، عدم پي گيري جريان درمان، هدر رفتن منابع و لطمه زدن به شهرت بيمارستان شود. بنابر اين تأکيد ويژه مديران بيمارستان به منظور ارتقاي رضايتمندي بيماران سرپايي ضروري است.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1390/9/22 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/3/6 | انتشار: 1391/4/25
پذیرش: 1390/9/22 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/3/6 | انتشار: 1391/4/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |