دوره 11، شماره 5 - ( مهر ـ آبان 1391 )
جلد 11 شماره 5 صفحات 696-685 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zohreh Keshavarz, Masoomeh Simbar, Ali Ramezankhani. Effective factors on coping with stress among employed women based on integrated model of planned behavior and self-efficacy. Payesh 2012; 11 (5) :685-696
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-427-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-427-fa.html
زهره کشاورز ، معصومه سیمبر ، علی رمضانخانی . عوامل تأثیر گذار بر نحوه مقابله با استرس در زنان کارگر بر پایه «الگوی تلفیقی نظریه رفتاربرنامه ریزی شده و خودکارآمدی». پایش. 1391; 11 (5) :685-696
چکیده: (6643 مشاهده)
شيوه‌هاي مقابله با استرس مهم‌تر از ماهيت خود استرس است. مقابله با استرس از رفتارهاي ارتقاي سلامت بوده و رفتار تحت تأثير عوامل پيچيده‌اي است. نظريه رفتار برنامه ريزي شده يك نظريه شناختي ـ اجتماعي است كه چارچوب مفيدي براي درك و پيش بيني رفتارهاي بهداشتي فراهم مي‌نمايد و تلفيق آن با سازه خودكارآمدي توان پيشگويي كنندگي آن را افزايش مي‌دهد.
اين مطالعه يك رويكرد كيفي بر پايه «الگوي تلفيقي نظريه رفتار برنامه ريزي شده و خودكارآمدي» با هدف شناخت عوامل مؤثر بر رفتار مقابله با استرس در زنان كارگر است. نمونه‌هاي مورد مطالعه 70 نفر از زنان كارگر 20 تا 45 ساله شاغل در كارخانجات شهرك صنعتي عباس آباد پاكدشت بودند كه در قالب ده گروه هفت نفره در جلسات بحث گروهي متمركزحضور يافتند. نمونه گيري مبتني بر هدف و با حداكثر تنوع صورت پذيرفت. پس از جمع آوري اطلاعات، قابليت اعتبار، قابليت اطمينان، قابليت تصديق و قابليت انتقال رعايت شد. تحليل داده‌ها نيز باروش تحليل محتوا به شيوه قرارداد انجام شد.
نگرش اكثر زنان كارگر به استرس به عنوان عامل مؤثر بر سلامت جسم و روح، غيبت از كار و افت كيفيت كار بود. اكثر شيوه‌هاي مقابله با استرس عبارت بودند از: فرياد كشيدن، تخليه استرس به ديگران، صبر و سكوت، دعا خواندن و معنويات، گوش دادن به موسيقي و قدم زدن. اهميت به نحوه درك و حمايت از سوي خانواده و كارفرما مهم‌ترين هنجار انتزاعي؛ همچنين روحيه حساس و ضعيف، نداشتن امنيت شغلي، شرايط كار پرفشار، خستگي و نداشتن آگاهي از مهارت‌هاي برخورد با استرس، مهم‌ترين موانع درك شده بود. با آموزش مهارت‌هاي زندگي، درك و حمايت اجتماعي بهتر و ايجاد امكان مشاوره خودكارآمدي و قصد زنان در مقابله با استرس افزايش خواهد يافت.
با برقراري جلسات منظم، تشويق زنان به انعكاس نارسايي‌ها و مشكلات محيط كار، آموزش مهارت‌هاي مقابله با استرس و راه اندازي مراكز مشاوره در محل كار مي‌توان گامي مؤثر در جهت پيشبرد ارتقاي سلامت روان در زنان كارگر برداشت.
اين مطالعه يك رويكرد كيفي بر پايه «الگوي تلفيقي نظريه رفتار برنامه ريزي شده و خودكارآمدي» با هدف شناخت عوامل مؤثر بر رفتار مقابله با استرس در زنان كارگر است. نمونه‌هاي مورد مطالعه 70 نفر از زنان كارگر 20 تا 45 ساله شاغل در كارخانجات شهرك صنعتي عباس آباد پاكدشت بودند كه در قالب ده گروه هفت نفره در جلسات بحث گروهي متمركزحضور يافتند. نمونه گيري مبتني بر هدف و با حداكثر تنوع صورت پذيرفت. پس از جمع آوري اطلاعات، قابليت اعتبار، قابليت اطمينان، قابليت تصديق و قابليت انتقال رعايت شد. تحليل داده‌ها نيز باروش تحليل محتوا به شيوه قرارداد انجام شد.
نگرش اكثر زنان كارگر به استرس به عنوان عامل مؤثر بر سلامت جسم و روح، غيبت از كار و افت كيفيت كار بود. اكثر شيوه‌هاي مقابله با استرس عبارت بودند از: فرياد كشيدن، تخليه استرس به ديگران، صبر و سكوت، دعا خواندن و معنويات، گوش دادن به موسيقي و قدم زدن. اهميت به نحوه درك و حمايت از سوي خانواده و كارفرما مهم‌ترين هنجار انتزاعي؛ همچنين روحيه حساس و ضعيف، نداشتن امنيت شغلي، شرايط كار پرفشار، خستگي و نداشتن آگاهي از مهارت‌هاي برخورد با استرس، مهم‌ترين موانع درك شده بود. با آموزش مهارت‌هاي زندگي، درك و حمايت اجتماعي بهتر و ايجاد امكان مشاوره خودكارآمدي و قصد زنان در مقابله با استرس افزايش خواهد يافت.
با برقراري جلسات منظم، تشويق زنان به انعكاس نارسايي‌ها و مشكلات محيط كار، آموزش مهارت‌هاي مقابله با استرس و راه اندازي مراكز مشاوره در محل كار مي‌توان گامي مؤثر در جهت پيشبرد ارتقاي سلامت روان در زنان كارگر برداشت.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1389/11/18 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/4/21 | انتشار: 1391/6/25
پذیرش: 1389/11/18 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/4/21 | انتشار: 1391/6/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |