دوره 11، شماره 5 - ( مهر ـ آبان 1391 )
جلد 11 شماره 5 صفحات 609-603 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Minoo Rafie, Mohammad Esmaeil Akbari, Mahtab Alizadeh, Babak Eshrati, Hossein Hatami. Geographical distribution and survival rate of cancers among elderly Iranians. Payesh 2012; 11 (5) :603-609
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-417-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-417-fa.html
مینو رفیعی ، محمداسماعیل اکبری ، مهتاب علیزاده ، بابک عشرتی ، حسین حاتمی . نقش توزیع جغرافیایی بر میزان بروز و بقا در سالمندان مبتلا به سرطان در ایران. پایش. 1391; 11 (5) :603-609
چکیده: (6418 مشاهده)
با تغيير هرم سني جمعيت کشور و روند افزايشي جمعيت سالمندان، شيوع سرطان‌ها نيز در سالمندان افزايش يافته است. هدف از اين مطالعه تعيين ميزان‌هاي بروز و بقا سرطان‌هاي شايع در سالمندان کشور طي روند 5 ساله بوده تا بتوان به برنامه ريزي‌هاي نظام سلامت جهت ارائه الگوي خدمات غربالگري، درماني و مراقبت‌هاي سالمندي کمک نمود.
اين يك مطالعه همگروهي تاريخي بر پايه داده‌هاي موجود در بررسي‌هاي سال‌هاي (1380 تا 1384) گزارش ثبت موارد سرطان و نيز اطلاعات ميزان بقا سرطان‌هاي مذكور در افراد سالمند 60 سال و بالاتر است. روش جمع آوري اطلاعات به صورت مشاهده‌اي و با استفاده از داده‌هاي موجود مركز تحقيقات سرطان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي صورت گرفت. معيار ورود به مطالعه بيماران سرطاني 60 سال و بالاتر بودند كه فقط از طريق گزارشات ساليانه موارد سرطان كشور ثبت شده بودند. در مورد بقا نيز بيماران پي‌گيري شده وارد مطالعه شدند. براي مقايسه بقا بر حسب جنس و تفكيك استان‌ها از روش Kaplan Meier استفاده شد و با روش Coax regression خطر نسبي مرگ و همچنين خطر نسبي مرگ استان‌هاي مختلف نسبت به استان تهران در انواع سرطان‌ها محاسبه گرديد.
بر اساس داده‌ها، 33.5 درصد از جامعه مورد مطالعه زنان گروه سني 60 سال و بالاتر و 66.5 درصد از جامعه مورد مطالعه مردان سالمند بوده و ميانگين سني افراد، 71.2 سال بود. ميانگين سني زنده ماندگان در طول اين مطالعه 88.2 سال بود. بيشترين ميزان بروز طي 5 سال در سالمندان، سرطان پوست بوده است. از نظر توزيع جغرافيايي در كشور بيشترين ميزان بروز مربوط به سرطان مثانه در سالمندان در استان كرمانشاه بود. استان يزد بالاترين فراواني سرطان‌هاي شايع سالمندان را داشت. متوسط بقاي پنج ساله در سالمندان استان لرستان بيشترين و در اردبيل كمترين بود. رابطه بين متغير جنس با مرگ ناشي از سرطان (0.95-0.84) و خطر نسبي رابطه بين متغير سال با مرگ ناشي از سرطان (1.03 تا 1.09) معنا‌دار بود. خطر مرگ سرطان‌ها در 9 استان كشور به طور معناداري با استان تهران متفاوت بوده و بقا در اين استان‌ها از تهران كمتر بوده است.
اين يك مطالعه همگروهي تاريخي بر پايه داده‌هاي موجود در بررسي‌هاي سال‌هاي (1380 تا 1384) گزارش ثبت موارد سرطان و نيز اطلاعات ميزان بقا سرطان‌هاي مذكور در افراد سالمند 60 سال و بالاتر است. روش جمع آوري اطلاعات به صورت مشاهده‌اي و با استفاده از داده‌هاي موجود مركز تحقيقات سرطان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي صورت گرفت. معيار ورود به مطالعه بيماران سرطاني 60 سال و بالاتر بودند كه فقط از طريق گزارشات ساليانه موارد سرطان كشور ثبت شده بودند. در مورد بقا نيز بيماران پي‌گيري شده وارد مطالعه شدند. براي مقايسه بقا بر حسب جنس و تفكيك استان‌ها از روش Kaplan Meier استفاده شد و با روش Coax regression خطر نسبي مرگ و همچنين خطر نسبي مرگ استان‌هاي مختلف نسبت به استان تهران در انواع سرطان‌ها محاسبه گرديد.
بر اساس داده‌ها، 33.5 درصد از جامعه مورد مطالعه زنان گروه سني 60 سال و بالاتر و 66.5 درصد از جامعه مورد مطالعه مردان سالمند بوده و ميانگين سني افراد، 71.2 سال بود. ميانگين سني زنده ماندگان در طول اين مطالعه 88.2 سال بود. بيشترين ميزان بروز طي 5 سال در سالمندان، سرطان پوست بوده است. از نظر توزيع جغرافيايي در كشور بيشترين ميزان بروز مربوط به سرطان مثانه در سالمندان در استان كرمانشاه بود. استان يزد بالاترين فراواني سرطان‌هاي شايع سالمندان را داشت. متوسط بقاي پنج ساله در سالمندان استان لرستان بيشترين و در اردبيل كمترين بود. رابطه بين متغير جنس با مرگ ناشي از سرطان (0.95-0.84) و خطر نسبي رابطه بين متغير سال با مرگ ناشي از سرطان (1.03 تا 1.09) معنا‌دار بود. خطر مرگ سرطان‌ها در 9 استان كشور به طور معناداري با استان تهران متفاوت بوده و بقا در اين استان‌ها از تهران كمتر بوده است.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1390/7/19 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/5/9 | انتشار: 1391/6/25
پذیرش: 1390/7/19 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1391/5/9 | انتشار: 1391/6/25
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |