دوره 12، شماره 5 - ( مهر ـ آبان 1392 )
جلد 12 شماره 5 صفحات 458-449 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Zohreh Kazemi, Aliasghar Ahmad Kiadaliri, Hassan Haghparast. Estimating efficiency and optimal resource utilization in selected hospitals in east of Iran: applying the data envelopment analysis. Payesh 2013; 12 (5) :449-458
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-344-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-344-fa.html
زهره کاظمی ، علی اصغر احمد کیادلیری ، حسن حق پرست . سنجش کارایی و تخمین مصرف بهینه منابع در بیمارستان‌های منتخب شرق کشور: کاربرد الگوی تحلیل فراگیر داده‌ها. پایش. 1392; 12 (5) :449-458
چکیده: (5242 مشاهده)
مطالعه حاضر به صورت توصيفي ـ تحليلي با هدف تعيين کارايي فني و ارتباط آن با برخي عوامل محيطي در بيمارستان‌هاي منتخب شرق کشور طي سال‌هاي 87-1385 با استفاده از روش تحليل فراگير داده‌ها انجام شد.
در اين مطالعه، تعداد تخت فعال و تعداد پرسنل شاغل به عنوان متغيرهاي نهاده و تخت روز اشغالي و پذيرش سرپايي به عنوان متغيرهاي ستانده مورد استفاده قرار گرفتند. با به کارگيري فرض بازدهي متغير نسبت به مقياس در الگوي تحليل فراگير داده‌ها، مقادير کارايي فني، مديريتي و مقياس براي بيمارستان‌هاي مورد مطالعه تعيين گرديد. با برآورد انتقال مازادها و انتقال شعاعي نسبت به محاسبه مازاد يا استفاده بيش از حد مطلوب از نهاده‌ها اقدام گرديد. به منظور برآورد مقادير مورد اشاره از نرم‌افزار DEAP2 استفاده شد.
ميانگين کارايي فني، کارايي مديريتي و کارايي مقياسي 11 بيمارستان مورد مطالعه طي سال‌هاي 87-85 به روش حداقل سازي نهاده به ترتيب معادل 0.880؛ 0.934 و 0.936 است. در مجموع، اين بيمارستان‌ها طي اين سال‌ها به طورمتوسط، از 17.66 تخت اضافي و 18.72 پرسنل اضافي استفاده کرده‌اند. به علاوه، ميزان کارايي با نوع فعاليت و مالکيت بيمارستان‌ها ارتباط معني دار داشت. نتيجه تحليل ANOVA نشان داد که مقادير کارايي طي دوره مطالعه تغييرات معنادار نداشته است.
يافته‌هاي پژوهش، نشان دهنده آن است که بيمارستان‌هاي مورد مطالعه به صورت کارا فعاليت نکرده و ظرفيت ارتقاي کارايي در بيمارستان‌هاي مورد بررسي بدون هيچگونه افزايشي در هزينه‌ها و به کارگيري همان ميزان از نهاده‌ها وجود دارد.
در اين مطالعه، تعداد تخت فعال و تعداد پرسنل شاغل به عنوان متغيرهاي نهاده و تخت روز اشغالي و پذيرش سرپايي به عنوان متغيرهاي ستانده مورد استفاده قرار گرفتند. با به کارگيري فرض بازدهي متغير نسبت به مقياس در الگوي تحليل فراگير داده‌ها، مقادير کارايي فني، مديريتي و مقياس براي بيمارستان‌هاي مورد مطالعه تعيين گرديد. با برآورد انتقال مازادها و انتقال شعاعي نسبت به محاسبه مازاد يا استفاده بيش از حد مطلوب از نهاده‌ها اقدام گرديد. به منظور برآورد مقادير مورد اشاره از نرم‌افزار DEAP2 استفاده شد.
ميانگين کارايي فني، کارايي مديريتي و کارايي مقياسي 11 بيمارستان مورد مطالعه طي سال‌هاي 87-85 به روش حداقل سازي نهاده به ترتيب معادل 0.880؛ 0.934 و 0.936 است. در مجموع، اين بيمارستان‌ها طي اين سال‌ها به طورمتوسط، از 17.66 تخت اضافي و 18.72 پرسنل اضافي استفاده کرده‌اند. به علاوه، ميزان کارايي با نوع فعاليت و مالکيت بيمارستان‌ها ارتباط معني دار داشت. نتيجه تحليل ANOVA نشان داد که مقادير کارايي طي دوره مطالعه تغييرات معنادار نداشته است.
يافته‌هاي پژوهش، نشان دهنده آن است که بيمارستان‌هاي مورد مطالعه به صورت کارا فعاليت نکرده و ظرفيت ارتقاي کارايي در بيمارستان‌هاي مورد بررسي بدون هيچگونه افزايشي در هزينه‌ها و به کارگيري همان ميزان از نهاده‌ها وجود دارد.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1391/3/18 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1392/6/5 | انتشار: 1392/6/24
پذیرش: 1391/3/18 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1392/6/5 | انتشار: 1392/6/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |