دوره 12، شماره 6 - ( آذر ـ دی 1392 )
جلد 12 شماره 6 صفحات 594-567 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Ali Montazeri, Seyed Javad Mousavi, Sepideh Omidvari, Mahmood Tavousi, Akram Hashemi, Tahereh Rostami. Depression in Iran: a systematic review of the literature (2000-2010). Payesh 2013; 12 (6) :567-594
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-333-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-333-fa.html
علی منتظری ، سید جواد موسوی ، سپیده امیدواری ، محمود طاووسی ، اکرم هاشمی ، طاهره رستمی . افسردگی در ایران: مرور نظام مند متون پژوهشی. پایش. 1392; 12 (6) :567-594
چکیده: (8689 مشاهده)
افسردگي، يكي از رايج‌ترين اختلالات رواني است. بر اساس مطالعه ملي بيماري‌ها و آسيب‌ها در ايران، افسردگي، سومين مشكل سلامتي كشور است. اين پژوهش با استفاده از ابزارهاي جستجو در پايگاه‌هاي الكترونيكي به بررسي نظام‌مند مطالعات انجام شده در زمينه افسردگي در ايران پرداخته است. در مجموع، 44 مقاله فارسي و 12 مقاله انگليسي كه در فاصله سال‌هاي 1379 تا 1388 در مجلات معتبر علمي ـ پژوهشي داخلي و بين‌المللي منتشر شده بود، مورد مطالعه و مرور قرار گرفت.
بر اساس يافته‌هاي مطالعات فوق شيوع افسردگي در جمعيت‌هاي مختلف ايراني از 5.69 تا 73 درصد متغير بود. نتايج نشان داد كه افسردگي در زنان و دختران بيشتر از مردان است. افسردگي در زنان حدود 1.7 برابر بيشتر از مردان بود. همچنين شيوع افسردگي در جمعيت روستايي و شهرهاي كوچك به نسبت شهرهاي بزرگ بيشتر بود. افراد بيوه بيشترين ميزان افسردگي و بعد از آن به ترتيب افراد مطلقه، متأهل بيشترين درصد و افراد مجرد كمترين درصد افسردگي را داشتند. يافته‌ها همچنين نشان داد كه بخش عمده‌اي از مطالعات مربوط به افسردگي در ايران به موضوع زنان و مسئله باروري و ناباروري اختصاص داشته است (16 مقاله از مجموع 56 مقاله). با توجه به يافته‌هاي مطالعه مروري حاضر، شيوع بالاي افسردگي و بار قابل توجه كه اين بيماري به فرد، نظام سلامت و جامعه تحميل مي‌كند، اتخاذ روش‌هاي مناسب جهت شناسايي عوامل خطر، پيشگيري، درمان و مديريت اين بيماري ضروري به نظر مي‌رسد.
بر اساس يافته‌هاي مطالعات فوق شيوع افسردگي در جمعيت‌هاي مختلف ايراني از 5.69 تا 73 درصد متغير بود. نتايج نشان داد كه افسردگي در زنان و دختران بيشتر از مردان است. افسردگي در زنان حدود 1.7 برابر بيشتر از مردان بود. همچنين شيوع افسردگي در جمعيت روستايي و شهرهاي كوچك به نسبت شهرهاي بزرگ بيشتر بود. افراد بيوه بيشترين ميزان افسردگي و بعد از آن به ترتيب افراد مطلقه، متأهل بيشترين درصد و افراد مجرد كمترين درصد افسردگي را داشتند. يافته‌ها همچنين نشان داد كه بخش عمده‌اي از مطالعات مربوط به افسردگي در ايران به موضوع زنان و مسئله باروري و ناباروري اختصاص داشته است (16 مقاله از مجموع 56 مقاله). با توجه به يافته‌هاي مطالعه مروري حاضر، شيوع بالاي افسردگي و بار قابل توجه كه اين بيماري به فرد، نظام سلامت و جامعه تحميل مي‌كند، اتخاذ روش‌هاي مناسب جهت شناسايي عوامل خطر، پيشگيري، درمان و مديريت اين بيماري ضروري به نظر مي‌رسد.
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1392/1/20 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1392/6/18 | انتشار: 1392/8/24
پذیرش: 1392/1/20 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1392/6/18 | انتشار: 1392/8/24
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |