مقدمه: سبک زندگی سالم و شناخت عوامل پیش­بینی کننده­ آن یکی از دغدغه­های اصلی نظام سلامت است. با شناسایی عوامل موثر بر سبک زندگی سالم و آمـوزش و تقویت آن در سـالمندان میتــوان از بروز بیشتر مشــکلات پیشگیری کرد و در جهـت ارتقـای کیفیـت زندگـی آنـان گام برداشت. لذا این مطالعه با هدف تعیین پیش بینی کننده های اتخاذ سبک زندگی سالم بر اساس نظریه رفتار برنامه­ریزی شده در سالمندان شهر بافت استان کرمان انجام گرفت.
مواد و روش ­کار: پژوهش حاضر مقطعی (از نوع توصیفی - تحلیلی) بود که در سال ۱۴۰۰ انجام گرفت. نمونه­های پژوهش شامل ۲۷۳ سالمند ساکن شهر بافت استان کرمان بودند و به روش تصادفی ساده از مراکز خدمات جامع سلامت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی کرمان انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی، پرسشنامه سبک زندگی سالم و پرسشنامه طراحی شده سبک زندگی سالم مبتنی بر نظریه رفتار برنامه­ریزی شده به روش خودگزارش دهی جمع­ آوری گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آمارهای توصیفی و استنباطی در سطح معنی ­دار ۰/۵>P استفاده شد.
یافته­ ها: نتایج نشان داد نمره­ سبک زندگی سالم (۲۳/۱۱) ۶۶/۱۱۲ بوده و سالمندان سطح متوسطی از سبک زندگی سالم را دارا بودند. همچنین بین سبک زندگی سالم با دانش و سازه‌ی هنجارهای ذهنی ارتباط معنی­ دار آماری وجود دارد که در این میان ۱۳ درصد از تغییرات سبک زندگی سالم به وسیله سازه هنجارهای ذهنی پیش بینی می­شود.
نتیجه ­گیری: با توجه به نقش دانش و هنجارهای ذهنی در سبک زندگی سالم سالمندان، پیشنهاد می­ شود برنامه­ریزان نظام سلامت در برنامه­ های ارتقای سلامت سالمندان به ارتقای دانش و نقش افراد کلیدی در زندگی سالمندان و حمایت خانواده توجه بیشتری نمایند.