مقدمه: در ارزیابی فعالیت‌های واحد‌های آموزشی دانشگاهی خصوصا جهت تحول و نوآوری آموزش علوم پزشکی کارپوشه نقش مهمی ایفا می‌کند. در دروس کارورزی ۱ و ۲، در رشته دکترای تخصصی طب ایرانی مجموعه‌ای از دانش‌، کسب صلاحیت‌ و توانمندی‌های بالینی به دانشجو ارائه می‌گردد. از آن‌جایی‌که رشته مشابه رشته دکترای تخصصی طب ایرانی با برنامه آموزشی مصوب در کشور و خارج از کشور وجود ندارد،  اجرا و ارزشیابی دوره کارورزی به صورت یکسان در گروه های طب ایرانی صورت نمی‌گیرد. هدف از مطالعه حاضر طراحی کارپوشه جهت ساماندهی ارائه خدمات آموزش بالینی و ارزشیابی مهارت‌های عملی و بالینی دانشجویان در این دوره بود.
مواد و روش‌ کار: این مطالعه به صورت مقطعی و در دو مرحله انجام شد. جهت طراحی کارپوشه مراحل کار بر اساس معیارهای گلاسیک انجام گرفت و سپس مطالب مورد نیاز به صورت چک لیست طراحی و در جلسات پانل تخصصی با حضور اعضای هیات علمی طب ایرانی مورد بررسی، تجزیه و تحلیل قرار گرفت و ساختار نهایی کارپوشه استخراج گردید.
یافته‌ها: در مجموع ۲۰ عضو هیات علمی به نمایندگی از ۲۰ دانشگاه‌ علوم پزشکی که دارای این رشته بودند، در جلسات طراحی کارپوشه شرکت کردند. بعد از طی مراحل کار با اجماع نظر صاحب‌نظران، کارپوشه در دو عرصه توانمندی‌‌های عمومی شامل فرایندهای تشخیص و درمان بیماری، مدیریت بیمار و اخلاق حرفه‌ای و توانمندی‌های تخصصی شامل مهارت‌های روش‌های بادکش، ماساژ، حجامت، فصد، زالوگذاری و سایر روش‌های مورد انتظار طراحی گردید. جهت تسهیل تکمیل در طول دوره و ارزشیابی نهایی، جداولی با عناوین مرتبط با فعالیت‌های عملی و بالینی دانشجویان طراحی و در کارپوشه قرار داده شد.
نتیجه‌گیری: استفاده از کارپوشه حاضر و تکمیل و تصحیح تدریجی آن، با ایجاد یک بستر مناسب برای ارتقای سطح آگاهی و مهارت بالینی دانشجویان دکترای تخصصی طب ایرانی، نقش مهمی در ساماندهی آموزش‌های بالینی رشته دکترای تخصصی طب ایرانی ایفا می‌کند.