مقدمه: توانایی نظام‌های سلامت برای پاسخگویی به چالش‌های پیچیده مانند همه‌گیری کووید-۱۹ به ظرفیت کارکنان سلامت برای ایفای نقش‌‌های خود بستگی دارد. هدف از این مطالعه تعیین نقش کارکنان مراقبت‌های بهداشتی اولیه (PHC) در شهرستان رشت (شمال ایران) در واکنش به کووید-۱۹ بر اساس سند راهنمای سازمان سلامت جهان (WHO) بود.
مواد و روش کار: این مطالعه توصیفی - مقطعی با شرکت ۲۹۷ نفر از کارکنان مراقبت‌های بهداشتی اولیه به صورت تمام‌شماری انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه ۲۹ گویه‌ای استخراج‌شده از سند راهنمای سازمان سلامت جهان بود که توسط تیم پژوهش تهیه شد. روایی این ابزار از طریق روایی صوری و محتوا و پایایی نیز با دو روش آزمون-بازآزمون و آلفای کرونباخ تایید شد. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و مدل رگرسیون خطی چندگانه در نرم­افزار SPSS نسخه ۲۶ استفاده شد.
یافته‌ها: ۹۸/۶ درصد از ارائه‌دهندگان مراقبت‌ها اعلام کردند اقدامات پیشگیرانه مانند بهداشت دست، رعایت آداب تنفسی و فاصله‌گذاری فیزیکی را به مراجعان آموزش می‌دادند. ۹۲/۹ درصد اظهار داشتند که به ارائه سایر خدمات ضروری به غیر از خدمات مربوط به کووید-۱۹ ادامه می‌دادند. ۴۶/۵ درصد گزارش دادند تجهیزات حفاظت فردی بر اساس نقش و میزان مواجهه با خطر به آن‌ها داده نمی‌شد. کارکنانی که حجم داده‌ها را  آنقدر زیاد برآورد کردند که مانع از انجام وظایف اصلی‌شان و ارائه مراقبت‌های باکیفیت می‌شد، ایفای نقش خود را ضعیف‌تر از کارکنانی ارزیابی کردند که به نظرشان حجم داده‌ها متناسب بود.
نتیجه‌گیری: به‌منظور بهبود عملکرد کارکنان و ارائه خدمات جامع‌تر لازم است تا تدارکات و تجهیزات موردنیاز آن‌ها مخصوصاً تجهیزات حفاظت فردی فراهم شود. همچنین انجام اقدامات لازم در خصوص ارائه آموزش‌های متناسب با نیاز این کارکنان و تعیین حجم استاندارد از داده‌های موردنیاز برای مدیریت برنامه‌ها نیز ضروری است.