مقدمه: با توجه به محیط مراقبت بهداشتی پیچیده و چالش برانگیز، دانستن سطح حساسیت اخلاقی و درک این موضوع برای دانشجویان پرستاری حیاتی و مفید است. با این حال هیچ ابزاری برای سنجش حساسیت اخلاقی دانشجویان در ایران وجود ندارد. لذا این مطالعه با هدف سنجش ویژگی های روانسنجی پرسشنامه حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری انجام گرفته است.
مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی و روش شناختی، تعداد ۲۸۰ دانشجوی پرستاری دانشگاه علوم پزشکی مشهد به روش نمونه گیری در دسترس در سال ۱۴۰۲ وارد مطالعه شدند. پس از انجام فرایند ترجمه و باز ترجمه روایی صوری و همگرا نسخه نهایی بررسی شد. تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی برای ارزیابی روایی سازه انجام شد. همچنین پایایی (ثبات درونی و ثبات زمانی) برای تعیین قابلیت اطمینان ابزار برآورد شد. روایی همگرا از دیدگاه فورنل و لارکر، کفایت نمونه گیری با استفاده از آزمون های Kaiser-Meyer-Olkin (KMO) و بارتلت ارزیابی شد.
یافته ها: نتایج ارزیابی روایی صوری نشان داد که تمامی موارد ابزار مناسب، واضح و مهم تلقی می‌شوند. در تحلیل عاملی بار عاملی کلیه گویه های ابزار بالاتر از ۰/۳ بود، لذا همگی حفظ شدند. نتایج تحلیل عاملی تأییدی نشان داد که مدل برازش مناسبی داشته و خرده مقیاس‌ها از همسانی درونی بالایی برخوردار هستند.
نتیجه گیری:نسخه فارسی پرسشنامه حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری به عنوان یک ابزار معتبر و قابل اعتماد می تواند برای ارزیابی سطح حساسیت اخلاقی دانشجویان پرستاری در ایران مورد استفاده قرار گیرد.