دوره 24، شماره 2 - ( فروردین ـ اردیبهشت 1404 )
جلد 24 شماره 2 صفحات 256-243 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SUMS.REC.1401.722
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kalate Sadati A, Alimondegari M, Honarvar B, Bayati M, Razavi Nasab A, Sadeghiyeh S et al . Anxiety and suspension of childbearing in the context of social changes: A qualitative study. Payesh 2025; 24 (2) :243-256
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2488-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2488-fa.html
کلاته ساداتی احمد، علی مندگاری ملیحه، هنرور بهنام، بیاتی محسن، رضوی نسب عسل السادات، صادقیه سارا و همکاران.. اضطراب و تعلیق فرزندآوری در بستر تغییرات اجتماعی. پایش. 1404; 24 (2) :243-256
احمد کلاته ساداتی1 
، ملیحه علی مندگاری*1 ، بهنام هنرور2 ، محسن بیاتی3 ، عسل السادات رضوی نسب1 ، سارا صادقیه1 ، کامران باقری لنکرانی2
، ملیحه علی مندگاری*1 ، بهنام هنرور2 ، محسن بیاتی3 ، عسل السادات رضوی نسب1 ، سارا صادقیه1 ، کامران باقری لنکرانی2
1- دانشکده علوم اجتماعی، دانشگاه یزد، یزد، ایران
2- مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
3- مرکز تحقیقات منابع انسانی سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
2- مرکز تحقیقات سیاستگذاری سلامت، پژوهشکده سلامت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
3- مرکز تحقیقات منابع انسانی سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (377 مشاهده)
چکیده
مقدمه: فرزندآوری شاخص توسعه پایدار برای کشورهایی است که سطح جانشینی پایینی دارند. از آنجا که در ایران باروری به زیر سطح جانشینی رسیده است، واکاوی و کشف علل عدم فرزندآوری برای اصلاح با رفع موانع، ضروری به نظر می رسد. با توجه به روند کاهشی باروری در استان فارس، این مقاله بیشتر به دنبال واکاوی عوامل فرهنگی مرتبط با این پدیده در بین زنان و مردان دارای همسر است.
مواد و روش کار: در پژوهش حاضر از روش‌شناسی کیفی و راهبرد نظریه زمینه‌ای با رهیافت نظام‌مند کوربین و استراوس با هدف واکاوی عوامل فرهنگی بازدارنده فرزندآوری در استان فارس استفاده و در سال ۱۴۰۲ اجرا شد. مشارکت کنندگان را ۳۲ زن و مرد متاهل بدون فرزند یا حداقل دارای یک فرزند تشکیل می‌دهند که به صورت هدفمند و به شیوه نمونه‌گیری نظری انتخاب شده‌اند. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته جمع آوری و به شیوه کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مشارکت‌کنندگان با نوعی اضطراب و تعلیق در فرزندآوری مواجه‌اند. بدین معنا که فرزندآوری را فرآیندی همراه با ترس و اضطراب تلقی کرده و به همین دلیل با وجود تمایل به فرزندآوری، این فرآیند برای آنان در حالت تعلیق باقی مانده است. مقولههای این اضطراب و تعلیق شامل: خردگرایی در فرزندآوری (رشد ارزش های فردی در بین زوجین)، بازاندیشی فرهنگی (نگاهی متفاوت به فرهنگ و دگرگونی ارزش های فرهنگی)، ادراک مخاطره (نگرانی از زندگی در جامعه پر مخاطره) و نابرابری جنسیتی (نابرابری تقسیم وظایف مرد و زن) هستند.
نتیجه گیری: فرزندآوری در جامعه در حال گذار ایران، پیچیده و مرتبط با دلالت‌های چندگانه اجتماعی و فرهنگی است. هرچند سیاستگذاری با در نظرگرفتن جنبه های اقتصادی فرزندآوری مهم است، اما به نظر می‌رسد که زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی پیچیده‌تری در این زمینه دخیل است که نیازمند توجه سیاستگذاران می‌باشد.
مقدمه: فرزندآوری شاخص توسعه پایدار برای کشورهایی است که سطح جانشینی پایینی دارند. از آنجا که در ایران باروری به زیر سطح جانشینی رسیده است، واکاوی و کشف علل عدم فرزندآوری برای اصلاح با رفع موانع، ضروری به نظر می رسد. با توجه به روند کاهشی باروری در استان فارس، این مقاله بیشتر به دنبال واکاوی عوامل فرهنگی مرتبط با این پدیده در بین زنان و مردان دارای همسر است.
مواد و روش کار: در پژوهش حاضر از روش‌شناسی کیفی و راهبرد نظریه زمینه‌ای با رهیافت نظام‌مند کوربین و استراوس با هدف واکاوی عوامل فرهنگی بازدارنده فرزندآوری در استان فارس استفاده و در سال ۱۴۰۲ اجرا شد. مشارکت کنندگان را ۳۲ زن و مرد متاهل بدون فرزند یا حداقل دارای یک فرزند تشکیل می‌دهند که به صورت هدفمند و به شیوه نمونه‌گیری نظری انتخاب شده‌اند. داده ها با استفاده از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته جمع آوری و به شیوه کدگذاری باز، محوری و گزینشی تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مشارکت‌کنندگان با نوعی اضطراب و تعلیق در فرزندآوری مواجه‌اند. بدین معنا که فرزندآوری را فرآیندی همراه با ترس و اضطراب تلقی کرده و به همین دلیل با وجود تمایل به فرزندآوری، این فرآیند برای آنان در حالت تعلیق باقی مانده است. مقولههای این اضطراب و تعلیق شامل: خردگرایی در فرزندآوری (رشد ارزش های فردی در بین زوجین)، بازاندیشی فرهنگی (نگاهی متفاوت به فرهنگ و دگرگونی ارزش های فرهنگی)، ادراک مخاطره (نگرانی از زندگی در جامعه پر مخاطره) و نابرابری جنسیتی (نابرابری تقسیم وظایف مرد و زن) هستند.
نتیجه گیری: فرزندآوری در جامعه در حال گذار ایران، پیچیده و مرتبط با دلالت‌های چندگانه اجتماعی و فرهنگی است. هرچند سیاستگذاری با در نظرگرفتن جنبه های اقتصادی فرزندآوری مهم است، اما به نظر می‌رسد که زمینه‌های اجتماعی و فرهنگی پیچیده‌تری در این زمینه دخیل است که نیازمند توجه سیاستگذاران می‌باشد.
نوع مطالعه: کیفی |
موضوع مقاله:
سلامت باروری
دریافت: 1403/1/19 | پذیرش: 1404/1/15 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/2/8 | انتشار: 1404/2/15
دریافت: 1403/1/19 | پذیرش: 1404/1/15 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1404/2/8 | انتشار: 1404/2/15
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |