مقدمه: بخشی از منابع مالی بیمارستان‏ ها در فرایند ارائه خدمت در بخش های بستری صرف تأمین اقلام و ملزوماتی می گردد که در نظام فعلی تعرفه ایران به عنوان تعرفه خدمات پرستاری یاد می گردد و هم اکنون معادل ۶% هزینه هتلینگ تخت های عادی (تخت روز بیمار)، ۴۲/۲ % تخت های ویژه(تخت روز بیمار) و ۱۲% درصد تخت های سوختگی (تخت روز بیمار) محاسبه می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه هزینه خدمات پرستاری پایه و اقلام مصرفی مشترک بخش های بستری با تعرفه آن در بیمارستان های منتخب در سال ۱۴۰۱ انجام شده بود.
مواد و روش کار: مطالعه حاضر گذشته‏ نگر و کاربردی بود. جمع آوری اطلاعات با استفاده از فرم های طراحی شده صورت پذیرفت. با استفاده از نرم افزار اکسل سهم مجموع هزینه اقلام و خدمات پرستاری از درآمد هتلینگ محاسبه شد و در بخش‏ های ویژه با ۴/۲ درصد درآمد تخت روز(هتلینگ) و در بخش های عادی با ۶ درصد درآمد تخت روز (هتلینگ) مقایسه گردید.
یافته ها: سهم میانگین مجموع هزینه ها (اقلام مصرفی و خدمات پرستاری) از درآمد تخت روز (هتلینگ) در بیمارستان‏ های منتخب در بخش های عادی، ویژه، سوختگی به ترتیب ۲۶/۲ % ،۲۷/۶ % و ۱۵/۱ % و در صورت عدم محاسبه هزینه خدمات پرستاری، سهم هزینه اقلام مصرفی به ترتیب ۱۶/۲% ، ۱۳/۱% و ۱۱/۳% بوده است.
نتیجه گیری: با توجه به تفاوت قابل ملاحظه میانگین سهم هزینه‏ های اقلام مصرفی و خدمات پرستاری از درآمد هتلینگ بخش ها با تعرفه آن در بخش های ویژه و عادی، تعرفه هتلینگ (۶درصد و ۴/۲ درصد) نیازمند رشد بیشتری بالاخص در بخش های ویژه بود. بهینه ترین الگو در نظر گرفتن تعرفه های متفاوت برای بخش های مختلف بود.