Ethics code: IR.IUMS.REC.1402.599
1- مرکز تحقیقات ارتقای سلامت، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
2- دانشـکده بهداشـت و ایمنـی دانشـگاه علـوم پزشـکی شـهید بهشـتی تهـران، ایـران
3- مرکز تحقیقات بهداشت کار، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده: (475 مشاهده)
مقدمه: استفاده از ماسک صورت یک اقدام مهم بهداشت عمومی در همهگیری ها و روشی مؤثر برای جلوگیری از شیوع بیماریهای تنفسی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین پاسخ بهداشتی ایرانیان به استفاده از ماسک صورت در زمان همه گیری کووید-۱۹ انجام گرفت.
مواد و روش کار: در این مطالعه مقطعی، ۸۸۱ نفر با روش نمونه گیری تصادفی در بهمن ماه ۱۴۰۱ انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. بعد از بررسی روایی صوری و محتوایی پرسشنامه، داده ها بصورت برخط جمع آوری و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه ۲۱ تحلیل شدند.
یافته ها: از ۸۸۱ نمونه مورد بررسی ۵۲۲ (۵۹/۳ %) نفر زن و ۳۵۹ (۴۰/۷ %) نفر مرد بودند. نتایج نشان داد که ۹۷% از نمونه های مورد بررسی از ماسک صورت استفاده میکردند. سختی تنفس مهمترین دلیل عدم تمایل به استفاده از ماسک بود. نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که جنسیت و تحصیلات و بر تمایل به استفاده از ماسک تأثیر قدرتمندی ندارد. اگرچه یافته های همبستگی پیرسون نشان داد، احتمال ابتلا به کووید-۱۹ با استفاده مجدد از ماسک افزایش می یابد امّا این تأثیر در حجم نمونه مورد مطالعه قابل توجّه نبود. میان الگوی زمانی تعویض ماسک و ابتلا به کووید-۱۹ نیز ارتباط معنادار مشاهده نشد.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که نرخ استفاده از ماسک در دوران شیوع پاندمی کووید-۱۹ توسط جمعیت ایرانی مطلوب بود و نقش مؤثری بر کاهش نرخ ابتلا به این بیماری داشت. از این رو انجام مطالعاتی در زمینه بررسی چالش های استفاده از ماسک توسط جوامع مختلف در دوران شیوع همهگیریها باید مورد توجّه قرار گیرد تا بتواند در سیاستگذاریهای بهداشتی و کنترل شیوع بیماریهای مسری تنفسی احتمالی در آینده کمک کند.
نوع مطالعه:
توصیفی |
موضوع مقاله:
سلامت همگانی دریافت: 1402/7/19 | پذیرش: 1403/1/27 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1403/10/4 | انتشار: 1403/12/11