مقدمه: زایمان زودرس و دیررس از مشکلات اساسی سیستم بهداشتی در کشورهای درحال توسعه است. در همه گیری بیماریهای عفونی از جمله همه گیری کووید-۱۹، زنان باردار و جنین آنها جز جمعیت پرخطر محسوب می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه شیوع و عوامل موثر بر زایمان های زودرس و دیررس، ۶ ماهه قبل و ۶ ماهه بعد از آغاز پاندمی کووید-۱۹ انجام شد.
مواد و روش کار: این پژوهش مقایسه ای قبل و بعد بر روی تعداد ۳۶۹۱۴ مادر باردار در۶ ماهه قبل از پاندمی کووید-۱۹ و تعداد ۶۰۳۹ مادر باردار در۶ ماهه بعد از آغاز پاندمی کووید-۱۹ انجام شد. اطلاعات از سامانه یکپارچه بهداشت کشوری وزارت بهداشت و درمان اخذ گردید و داده ها در نرم افزار  SPSS ۲۲ تحلیل شد.
یافته ها: شیوع زایمان زودرس و دیررس در این مطالعه در ۶ ماهه قبل از پاندمی کووید-۱۹ به ترتیب ۸/۵% و ۷/۰% بود و در ۶ ماهه بعد از آغاز پاندمی کووید-۱۹ به ترتیب ۵/۶% و ۱/۴% گزارش گردید. ۶ ماهه قبل و بعد از (آغاز) پاندمی کووید-۱۹، متغیرهای سن، رتبه زایمان، رتبه بارداری، شاخص توده بدنی، سقط و فاصله بارداری از عوامل موثر بر زایمان زودرس به دست آمد. متغیرهای رتبه زایمان، سطح تحصیلات در هر دو دوره با زایمان دیررس مرتبط بودند. براساس آزمون رگرسیون چنداسمی چندگانه با وجود کنترل متغیرهای تاثیرگذار بر زایمانهای زودرس و دیررس در همه‌گیری کووید-۱۹، شیوع زایمان زودرس با کاهش و شیوع زایمان‌ دیررس با افزایش مشاهده شد.
نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داده که پاندمی کووید-۱۹ بر زایمان های زودرس و دیررس، در دوره کوتاه مدت ۶ ماهه در مقایسه با دوره مشابه قبل از آن تاثیر داشته و باعث کاهش زایمان زودرس و افزایش زایمان دیررس شده است.