دوره 22، شماره 4 - ( مرداد ـ شهریور 1402 )
جلد 22 شماره 4 صفحات 453-443 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SBMU.PHARMACY.REC.1400.329
Clinical trials code: IRCT20150128020854N10
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Karbasi F, Riazi H, Firoozi A. The effect of narrative therapy on sexual self-efficacy and sexual quality of life in women. Payesh 2023; 22 (4) :443-453
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2164-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-2164-fa.html
کرباسی فرناز، ریاضی هدیه، فیروزی آرمین. بررسی تأثیر روایت درمانی بر خودکارآمدی جنسی و کیفیت زندگی جنسی در زنان. پایش. 1402; 22 (4) :443-453
فرناز کرباسی1 
، هدیه ریاضی* 2، آرمین فیروزی3
، هدیه ریاضی* 2، آرمین فیروزی3
1- مرکز تحقیقات دانشجویی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3- روانشناس بالینی، تهران، ایران
2- گروه مامایی و بهداشت باروری، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
3- روانشناس بالینی، تهران، ایران
چکیده: (1192 مشاهده)
مقدمه: خودکارآمدی جنسی یکی از ارکان قابل اهمیت جهت برخورداری از کیفیت زندگی جنسی مطلوب می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر روایت درمانی بر خودکارآمدی جنسی و کیفیت زندگی جنسی در زنان انجام شد.
مواد و روش کار: این مطالعه نیمه تجربی بر روی ٨٢ زن در سنین باروری انجام شد. از بین مراکز جامع سلامت وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شهر تهران، دو مرکز به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس از بین زنان مراجعه کننده، ٨٢ نفر مطابق با معیارهای پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه ٤١ نفره قرار داده شدند. در گروه مداخله، روایت درمانی طی چهار جلسه ٩٠ دقیقه ای انجام شد. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی جنسی (SSEQ) و پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی (SQOL-F)، قبل و یک ماه بعد از مداخله گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از میانگین و انحراف معیار، تعداد و درصد، آزمون t مستقل و زوجی، من ویتنی و فیشر انجام شد.
یافته‌ها: گروه مداخله و کنترل از نظر مشخصات دموگرافیک و بالینی تفاوت معناداری نداشتند. قبل از انجام مداخله، خودکارآمدی جنسی در گروه مداخله و گروه کنترل تفاوت معنی‌داری نداشت؛ اما این تفاوت پس از اجرای مداخله، بین دو گروه مداخله و کنترل معنادار بود. قبل از انجام مداخله کیفیت زندگی جنسی در گروه مداخله و گروه کنترل تفاوت معنی‌داری نداشت،اما پس از اجرای مداخله، در گروه مداخله و گروه کنترل تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. همچنین بررسی قبل و بعد از مداخله در هر یک از گروهها نشان داد که خودکارآمدی جنسی و کیفیت زندگی جنسی در گروه مداخله تفاوت معنی داری داشته است؛ درحالیکه این تفاوت در گروه کنترل معنی دار نبود.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از رویکرد روایت درمانی روش مناسبی جهت ارتقای خودکارآمدی جنسی و کیفیت زندگی جنسی زنان باشد؛ لذا استفاده از این رویکرد در مشاوره‌های جنسی در مراکز بهداشت پیشنهاد می‌گردد.
مواد و روش کار: این مطالعه نیمه تجربی بر روی ٨٢ زن در سنین باروری انجام شد. از بین مراکز جامع سلامت وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی شهر تهران، دو مرکز به صورت تصادفی انتخاب شدند. سپس از بین زنان مراجعه کننده، ٨٢ نفر مطابق با معیارهای پژوهش به صورت در دسترس انتخاب و سپس به صورت تصادفی در دو گروه ٤١ نفره قرار داده شدند. در گروه مداخله، روایت درمانی طی چهار جلسه ٩٠ دقیقه ای انجام شد. گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکردند. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی جنسی (SSEQ) و پرسشنامه کیفیت زندگی جنسی (SQOL-F)، قبل و یک ماه بعد از مداخله گردآوری شدند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از میانگین و انحراف معیار، تعداد و درصد، آزمون t مستقل و زوجی، من ویتنی و فیشر انجام شد.
یافته‌ها: گروه مداخله و کنترل از نظر مشخصات دموگرافیک و بالینی تفاوت معناداری نداشتند. قبل از انجام مداخله، خودکارآمدی جنسی در گروه مداخله و گروه کنترل تفاوت معنی‌داری نداشت؛ اما این تفاوت پس از اجرای مداخله، بین دو گروه مداخله و کنترل معنادار بود. قبل از انجام مداخله کیفیت زندگی جنسی در گروه مداخله و گروه کنترل تفاوت معنی‌داری نداشت،اما پس از اجرای مداخله، در گروه مداخله و گروه کنترل تفاوت معنی‌داری مشاهده شد. همچنین بررسی قبل و بعد از مداخله در هر یک از گروهها نشان داد که خودکارآمدی جنسی و کیفیت زندگی جنسی در گروه مداخله تفاوت معنی داری داشته است؛ درحالیکه این تفاوت در گروه کنترل معنی دار نبود.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد استفاده از رویکرد روایت درمانی روش مناسبی جهت ارتقای خودکارآمدی جنسی و کیفیت زندگی جنسی زنان باشد؛ لذا استفاده از این رویکرد در مشاوره‌های جنسی در مراکز بهداشت پیشنهاد می‌گردد.
نوع مطالعه: مطالعه نیمه تجربی |
موضوع مقاله:
روانشناسی سلامت
دریافت: 1402/3/16 | پذیرش: 1402/3/24 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/3/27 | انتشار: 1402/4/19
دریافت: 1402/3/16 | پذیرش: 1402/3/24 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1402/3/27 | انتشار: 1402/4/19
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |