دسترسی جغرافیایی به مراکز آزمایشگاهی تشخیص پزشکی کشور ایران: طراحی مدل دسترسی (مکان یابی و تعداد آزمایشگاه ها) - پایش
جمعه 31 فروردین 1403
OPEN ACCESS
دوره 14، شماره 5 - ( مهر ـ آبان 1394 )                   جلد 14 شماره 5 صفحات 553-537 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jila Sadighi, Ali Hosseini, Kazem Mohammad, Saeed Mahdavi, Siamak Mirab Samieearnaq, Nooshafarin Safadel, et al . Geographical accessibility to medical laboratory services in Iran: modeling population access. Payesh 2015; 14 (5) :537-553
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-216-fa.html
ژیلا صدیقی ، علی حسینی ، کاظم محمد ، سعید مهدوی ، سیامک میراب سمیعی ، نوش آفرین صفادل ، و همکاران. و همکاران.. دسترسی جغرافیایی به مراکز آزمایشگاهی تشخیص پزشکی کشور ایران: طراحی مدل دسترسی (مکان یابی و تعداد آزمایشگاه ها). پایش. 1394; 14 (5) :537-553

URL: http://payeshjournal.ir/article-1-216-fa.html

دسترسی جغرافیایی به مراکز آزمایشگاهی تشخیص پزشکی کشور ایران: طراحی مدل دسترسی (مکان یابی و تعداد آزمایشگاه ها)
ژیلا صدیقی 1، علی حسینی2 ، کاظم محمد3 ، سعید مهدوی4 ، سیامک میراب سمیعی4 ، نوش آفرین صفادل4 ، وحید بنایی5 ، کتایون جهانگیری1 ، راحله رستمی1 ، زیبا اسلامی نژاد6
1- مرکز تحقیقات سنجش سلامت، پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی، تهران، ایران
2- گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تهران، تهران، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- آزمایشگاه مرجع سلامت، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، ایران
5- معاونت شهرسازی و معماری ، وزارت راه و شهرسازی، ایران
6- اداره امور آزمایشگاه ها، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ارومیه (شهر تکاب)
چکیده:   (4815 مشاهده)
پیشرفت های اخیر در خصوص جغرافیای سلامت منجر به شناخت بیشتر نقش مکان یابی و توزیع جغرافیایی مراکز ارائه خدمات تشخیصی و درمانی جهت دسترسی جمعیتی به این خدمات شده است. در این راستا مطالعه ای تحت عنوان "طراحی مدل دسترسی جغرافیایی به مراکز آزمایشگاهی تشخیص پزشکی کشور ایران" اجرا شد که مقاله حاضر به معرفی مدل مذکور پرداخته است. جزئیات روش شناسی این مطالعه در مقاله دیگری ارائه شده است. بطور خلاصه، واحدهای تحت مطالعه شامل آزمایشگاه های تشخیص پزشکی مستقر در داخل محدوده شهر بوده که در حوزه درمان تا انتهای سال 1391 فعال بودند. این مطالعه در شهرهای نمونه شامل تکاب، شوشتر، شیراز، ‌قم و همدان انجام شده است. تحلیل داده ها با استفاده از نظرات کارشناسی صاحب نظران و با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) در نرم افزار ArcGIS و تجزیه و تحلیل اختصاصی Spatial analysis انجام شد. طبق نتایج مطالعه، اجزای اصلی مدل دسترسی جغرافیایی به مراکز آزمایشگاه تشخیص پزشکی شامل "مکان یابی مراکز" و "کمیت مراکز" است. کمیت مراکز وابسته به "سرانه های زمین شهری" بوده و مکان یابی مراکز شامل اجزای "تراکم جمعیت"، "شعاع دسترسی"، "ایمنی محل استقرار"، "سازگاری با کاربری های هم جوار"، "حفاظت از محیط زیست"، "مجاورت با زمین های قابل ساخت" و "دسترسی به معابر" بدست آمد. مدل پیشنهادی می تواند الگویی برای مکان یابی آزمایشگاه ها در تمامی شهرهای کشور و همچنین الگویی برای مکان یابی سایر مراکز تشخیصی و درمانی باشد. با این وجود انطباق این مدل برای شهرهایی با مساحت کوچک، نیازمند دقت بیشتر است. نتایج مکان یابی آزمایشگاه ها باید توسط بازدید و پیمایش های میدانی یا توسط نظرات کارشناسان بومی با واقعیات شهر انطباق یابد زیرا برخی عوامل مانند مسائل حقوقی و اقتصادی زمین، در امکان کاربرد برخی مکان های پیشنهادی تاثیر گذار خواهد بود.
واژه‌های کلیدی: آزمایشگاه تشخیص پزشکی، دسترسی جغرافیایی، برنامه ریزی کاربری اراضی شهری، تحلیل فضایی، سیستم اطلاعات جغرافیایی، ایران
متن کامل [PDF 2973 kb]   (1691 دریافت)    
نوع مطالعه: توصیفی |
پذیرش: 1394/3/10 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1394/6/2 | انتشار: 1394/6/2
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به پایش می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق