دوره 22، شماره 1 - ( بهمن ـ اسفند 1401 )
جلد 22 شماره 1 صفحات 104-95 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Sadeghi Tabar M, Ghourchian N, Jafari P, Mohammaddavoudi A. Professional self-development model for faculty members: A qualitative study. Payesh 2023; 22 (1) :95-104
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1763-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1763-fa.html
صادقی تبار میترا، قورچیان نادر قلی، جعفری پریوش، محمد داودی امیر حسین. طراحی مدل خودتوسعه‌ای حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها. پایش. 1401; 22 (1) :95-104
1- گروه مدیریت آموزشی، دانشکده مدیریت و اقتصاد، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
2- گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، ساوه، ایران
2- گروه مدیریت آموزشی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، ساوه، ایران
چکیده: (334 مشاهده)
مقدمه: امروزه مؤسسات آموزش عالی با چالش‌های زیادی از جمله انتظارهای فزاینده در مورد کیفیت برنامه‌های آموزش عالی مواجه هستند. توسعه حرفه‌ای اعضای هیئت علمی، کلید ارتقای کیفیت آموزش عالی است. لذا پژوهش حاضر با هدف ارائه الگوی خودتوسعه‌ای حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دانشگاه‌ها انجام شد.
مواد و روش کار: روش پژوهش، کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. جامعه پژوهش، صاحب‌نظران دانشگاهی (اعضای هیأت علمی) بودند. تعداد مشارکت کنندگان ۱۶ نفر بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند، نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری، ادامه یافت. به‌منظور جمع‌آوری داده ها از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته استفاده شد. سوالات مصاحبه براساس مدل مفهومی مبتنی بر ادبیات ساخته شد. برای تأمین اعتبار یافته‌های پژوهش از فرایند ساخت‌یافته نگارش و تحلیل یافته‌ها استفاده شد. داده‌ها، با استفاده از روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند.
یافته ها: در این مطالعه ۹ کد محوری در قالب مدل خودتوسعه‌ای حرفه‌ای اعضای هیأت علمی شناسایی شد. اولین بعد مدل شایستگی‌های حرفه‌ای خودتوسعه‌ای بود، ابعاد تمایل به خودتوسعه‌ای حرفه‌ای، برنامه‌ریزی خودتوسعه‌ای حرفه‌ای، اقدام و اجرای خودتوسعه‌ای حرفه‌ای، عوامل فردی، فناوری و مجازی، سازمانی، بین المللی و محیطی دیگر ابعاد شناسایی شده مدل بودند.
نتیجه گیری: یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر نشان داد، خودتوسعه ای حرفه ای اعضای هیأت علمی به صورت یک مدل یکپارچه مشتمل بر مجموعه عواملی است که در کنار یکدیگر، خودتوسعه ای را امکان پذیر می کنند.
مواد و روش کار: روش پژوهش، کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. جامعه پژوهش، صاحب‌نظران دانشگاهی (اعضای هیأت علمی) بودند. تعداد مشارکت کنندگان ۱۶ نفر بود که به صورت هدفمند انتخاب شدند، نمونه گیری تا رسیدن به اشباع نظری، ادامه یافت. به‌منظور جمع‌آوری داده ها از مصاحبه نیمه‌ساختاریافته استفاده شد. سوالات مصاحبه براساس مدل مفهومی مبتنی بر ادبیات ساخته شد. برای تأمین اعتبار یافته‌های پژوهش از فرایند ساخت‌یافته نگارش و تحلیل یافته‌ها استفاده شد. داده‌ها، با استفاده از روش کدگذاری باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند.
یافته ها: در این مطالعه ۹ کد محوری در قالب مدل خودتوسعه‌ای حرفه‌ای اعضای هیأت علمی شناسایی شد. اولین بعد مدل شایستگی‌های حرفه‌ای خودتوسعه‌ای بود، ابعاد تمایل به خودتوسعه‌ای حرفه‌ای، برنامه‌ریزی خودتوسعه‌ای حرفه‌ای، اقدام و اجرای خودتوسعه‌ای حرفه‌ای، عوامل فردی، فناوری و مجازی، سازمانی، بین المللی و محیطی دیگر ابعاد شناسایی شده مدل بودند.
نتیجه گیری: یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر نشان داد، خودتوسعه ای حرفه ای اعضای هیأت علمی به صورت یک مدل یکپارچه مشتمل بر مجموعه عواملی است که در کنار یکدیگر، خودتوسعه ای را امکان پذیر می کنند.
نوع مطالعه: توصیفی |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی درمانی
دریافت: 1400/7/27 | پذیرش: 1401/11/6 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1401/11/8 | انتشار: 1401/11/18
دریافت: 1400/7/27 | پذیرش: 1401/11/6 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1401/11/8 | انتشار: 1401/11/18
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |