دوره 20، شماره 5 - ( مهر - آبان 1400 )
جلد 20 شماره 5 صفحات 628-619 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.SBMU.SME.REC.1398.125
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Akbarilakeh M, Shouaybi S. Psychometric properties of Persian version of Doctor-Patient Communication (DPC) Scale for skill assessment in acute and critical conditions in Iran. Payesh 2021; 20 (5) :619-628
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1583-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1583-fa.html
اکبری لاکه مریم، شعیبی سیمین. روانسنجی نسخه فارسی مقیاس ارتباط پزشک و بیمار (DPC) برای ارزیابی مهارت در مواقع حاد و بحرانی در ایران. پایش. 1400; 20 (5) :619-628
1- دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات آموزش علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی ایران. تهران، ایران
2- دانشکده مجازی، آموزش پزشکی و مدیریت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی، تهران، ایران
2- دانشکده مجازی، آموزش پزشکی و مدیریت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (2178 مشاهده)
مقدمه: برقراری رابطه مناسب بین بیمار و پزشک، جزء اساسی یک مراقبت پزشکی با کیفیت است و ارتباط مؤثر، نقـش مهمـی در نظـام سـلامت کـشور دارد. بدلیل اهمیت این صلاحیت و نبودن ابزار ارزیابی مناسب برای آن در فارسی، این مطالعه با هدف بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس (DPC) برای ارزیابی ارتباط پزشک و بیمار در مواقع حاد و بحرانی در دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام شد.
مواد و روش کار: در این مطالعه نسبت به روانسنجی نسخه فارسی ابزار ارزیابی ارتباط پزشک و بیمار در شرایط حاد و بحرانی ساستریکت و همکاران اقدام شد. جامعه آماری شامل بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی بودند که براساس معیارهای ورود به پژوهش380 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از ترجمه و تطبیق فرهنگی، روایی صوری و محتوایی، پایایی بررسی شد و روایی سازه ای با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی نرم افزار تحلیل عاملی Lisrel مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: از 380 نفر شرکت کننده در پژوهش، 233 نفر زن بودند و 147 نفر مرد. 346 نفر متاهل بودند و بیش از نیمی از آنها 198 نفر تحصیلات دیپلم داشتند، 315 نفر شاغل بودند. میانگین نسبت روایی محتوا طبق نظر خبرگان 0/99 بود. در تحلیل عاملی تاییدی تمام 15 گویه بار عاملی بالای 0/4 داشتند و این مقیاس در جامعه ایرانی از برازش خوبی برخوردار بود. پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ 0/96 و با روش آزمون باز آزمون، 0/9 بود.
نتیجه گیری: ابزار از روایی و پایایی مناسبی در ایران برخوردار است که مدیران نظام سلامت با استفاده از این مقیاس، می توانند متوجه نقاط قوت و ضعف ارتباطی شده و بر اساس آن، برنامه های توانمند سازی و آموزشی طراحی کنند.
مواد و روش کار: در این مطالعه نسبت به روانسنجی نسخه فارسی ابزار ارزیابی ارتباط پزشک و بیمار در شرایط حاد و بحرانی ساستریکت و همکاران اقدام شد. جامعه آماری شامل بیماران مراجعه کننده به بیمارستان های دانشگاه علوم پزشکی بودند که براساس معیارهای ورود به پژوهش380 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. پس از ترجمه و تطبیق فرهنگی، روایی صوری و محتوایی، پایایی بررسی شد و روایی سازه ای با استفاده از تحلیل عاملی تاییدی نرم افزار تحلیل عاملی Lisrel مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: از 380 نفر شرکت کننده در پژوهش، 233 نفر زن بودند و 147 نفر مرد. 346 نفر متاهل بودند و بیش از نیمی از آنها 198 نفر تحصیلات دیپلم داشتند، 315 نفر شاغل بودند. میانگین نسبت روایی محتوا طبق نظر خبرگان 0/99 بود. در تحلیل عاملی تاییدی تمام 15 گویه بار عاملی بالای 0/4 داشتند و این مقیاس در جامعه ایرانی از برازش خوبی برخوردار بود. پایایی با استفاده از آلفای کرونباخ 0/96 و با روش آزمون باز آزمون، 0/9 بود.
نتیجه گیری: ابزار از روایی و پایایی مناسبی در ایران برخوردار است که مدیران نظام سلامت با استفاده از این مقیاس، می توانند متوجه نقاط قوت و ضعف ارتباطی شده و بر اساس آن، برنامه های توانمند سازی و آموزشی طراحی کنند.
نوع مطالعه: توصیفی |
دریافت: 1399/11/28 | پذیرش: 1400/6/23 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/7/3 | انتشار: 1400/7/26
دریافت: 1399/11/28 | پذیرش: 1400/6/23 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1400/7/3 | انتشار: 1400/7/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |