دوره 19، شماره 5 - ( مهر ـ آبان 1399 )
جلد 19 شماره 5 صفحات 580-569 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.LUMS.REC.1398.275
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
kazemipour A, mirderikvand F, amraei K. The effectiveness of acceptance and commitment therapy on the rate of acceptance and post-traumatic growth in colorectal cancer patients comorbid with stress. Payesh 2020; 19 (5) :569-580
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1506-fa.html
URL: http://payeshjournal.ir/article-1-1506-fa.html
کاظمی پور احمد، میردریکوند فضل اله، امرایی کورش. اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان پذیرش و رشد پس از آسیب بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال توام با استرس. پایش. 1399; 19 (5) :569-580
1- دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه لرستان، خرم آباد، ایران
چکیده: (2901 مشاهده)
مقدمه: سرطان کولورکتال یکی از شایع‌ترین بیماریهای مزمن و دومین علت شایع مرگ ناشی از سرطان در دنیاست که با مشکلات و عوارض جسمانی و روان‌شناختی بسیاری همراه است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر میزان پذیرش و رشد پس از آسیب بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال توام با استرس بود.
مواد و روش کار: طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی قبل و بعد همراه با گروه شاهد و دوره پیگیری آن دو ماهه بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر از بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال توام با استرس انتخاب و به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمون و 15 نفر در گروه شاهد قرار گرفتند. داده‌های پژوهش توسط سه پرسشنامه استرس- اضطراب- افسردگی، پذیرش وعمل و رشد پس از آسیب جمع‌آوری و با تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و تعقیبی بنفرونی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: براساس نتایج به دست آمده، در مراحل پیش و پس‌آزمون و نیز پیگیری بین دو گروه آزمون و شاهد در نمرات میزان پذیرش و رشد پس از آسیب تفاوت معنادار مشاهده گردید، همچنین، نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین نمرات پیش‌آزمون با پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار و بین نمرات پس‌آزمون با پیگیری تفاوت غیرمعنادار وجود داشت.
نتیجه گیری: یافته‌ها از اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک مداخله روان‌شناختی موثر به منظور افزایش میزان پذیرش و رشد پس از آسیب بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال حمایت می‌کند.
مواد و روش کار: طرح پژوهش از نوع نیمه تجربی قبل و بعد همراه با گروه شاهد و دوره پیگیری آن دو ماهه بود. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 30 نفر از بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال توام با استرس انتخاب و به صورت تصادفی 15 نفر در گروه آزمون و 15 نفر در گروه شاهد قرار گرفتند. داده‌های پژوهش توسط سه پرسشنامه استرس- اضطراب- افسردگی، پذیرش وعمل و رشد پس از آسیب جمع‌آوری و با تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و تعقیبی بنفرونی تجزیه و تحلیل شدند.
یافته ها: براساس نتایج به دست آمده، در مراحل پیش و پس‌آزمون و نیز پیگیری بین دو گروه آزمون و شاهد در نمرات میزان پذیرش و رشد پس از آسیب تفاوت معنادار مشاهده گردید، همچنین، نتایج آزمون تعقیبی نشان داد که بین نمرات پیش‌آزمون با پس‌آزمون و پیگیری تفاوت معنادار و بین نمرات پس‌آزمون با پیگیری تفاوت غیرمعنادار وجود داشت.
نتیجه گیری: یافته‌ها از اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به عنوان یک مداخله روان‌شناختی موثر به منظور افزایش میزان پذیرش و رشد پس از آسیب بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال حمایت می‌کند.
نوع مطالعه: توصیفی |
دریافت: 1398/12/14 | پذیرش: 1399/6/24 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/7/28 | انتشار: 1399/8/3
دریافت: 1398/12/14 | پذیرش: 1399/6/24 | انتشار الکترونیک پیش از انتشار نهایی: 1399/7/28 | انتشار: 1399/8/3
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |