اگرچه فعالیت جنسی در دوران بارداری بدون رعایت اصول صحیح، عوارضی را برای مادر و جنین در پی خواهد داشت، ولی علم طب نیز جز در موارد خاص محدودیتی در برقراری رابطه جنسی در دوران بارداری زوجین قائل نشده است. آموزش اصول صحیح فعالیت جنسی و بررسی مشکلات جنسی زوجین در دوران بارداری از استانداردهای مراقبت های پرستاری دوران بارداری می باشد. باتوجه به اینکه آگاهی از شیوع عوامل موثر بر فعالیت جنسی و مشکلات جنسی زوجین در این دوران می تواند در ارتقا کیفیت مراقبت های دوران بارداری موثر باشد، پژوهش حاضر با نمونه ای شامل 120 نفر طراحی گردید. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که کاهش میل جنسی (38.3% در سه ماهه اول، 40% در سه ماهه دوم و 51.7% در سه ماهه سوم) و کاهش دفعات فعالیت جنسی (50.8% در سه ماهه اول، 53.3% در سه ماهه دوم و 58.3% در سه ماهه سوم) در بین زنان باردار شایع می باشد که با پیشرفت بارداری تشدید پیدا می کند. شایعترین ناراحتی حین فعالیت جنسی کمردرد و درد شکم (18.5% در سه ماهه اول، 28.3% سه ماهه دوم و 33.2% سه ماهه سوم) بوده و درصد قابل توجهی از زنان دیس پارونیا (10.7% سه ماهه اول, 15.2% سه ماهه دوم و 20.9% سه ماهه سوم) را در این دوران تجربه می کنند. شایعترین ناراحتی پس از فعالیت جنسی کمردرد و درد شکم (17.7% سه ماهه اول، 24.3% سه ماهه دوم و 23.3% سه ماهه سوم) می باشد. همچنین بین مواردی از قبیل دیس پارونیا و احساس گناه زن نسبت به فعالیت جنسی، دیس پارونیا و ترس از زایمان زودرس در نتیجه فعالیت جنسی، کمردرد و درد شکم پس از فعالیت جنسی و نوبت زایمانی ارتباط آماری وجود دارد (P<0.05). براساس نتایج پژوهش پیشنهاد می گردد تا بررسی مشکلات جنسی زوجین و آموزش اصول صحیح فعالیت جنسی در دوران بارداری در برنامه مراقبت های دوران بارداری زنان باردار گنجانده شود.

واژه‌های کلیدی: بارداری، مراقبت های دوران بارداری، فعالیت جنسی

متن کامل [PDF 364 kb]   (2178 دریافت)