نظر به گسترش چاقی در میان کودکان و نوجوانان سراسر دنیا در سال های اخیر، بررسی های متعددی در زمینه عوامل مرتبط با آن در کودکان و نوجوانان انجام گرفته است. در این میان، خانواده از این جهت که هم از نظر ژنتیکی و هم الگوهای رفتاری و غذایی در ایجاد چاقی نقش دارد، توجه بسیاری را به خود معطوف داشته است. در این راستا، بررسی حاضر به تعیین عوامل خطر خانوادگی چاقی در دانش آموزان دبستانی شهر اهواز پرداخته است. طی یک نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای در سطح دبستان های شهر اهواز در سال تحصیلی 82-1381، تمامی دانش آموزان 11، 10 ساله دارای نمایه توده بدن (Body mass index: BMI) بزرگتر یا مساوی صدک 95 بعنوان گروه مورد (چاق) و همین تعداد (150 نفر) دانش آموز همسن و همجنس غیر چاق (BMI کوچکتر از صدک 85) بعنوان گروه شاهد مورد بررسی قرار گرفتند. BMI والدین براساس گزارش فردی آنها از قد و وزنشان تعیین شد و سایر داده ها با پرسش از مادر دانش آموز جمع آوری گردید. یافته های مطالعه نشان داد که درصد بیشتری از والدین دانش آموزان گروه مورد، چاق بوده اند (P<0.0001). بین دو گروه مورد و شاهد از نظر سن؛ شغل و سواد والدین، سن مادر در زمان بارداری و وضعیت اقتصادی تفاوت معنی داری دیده نشد. نسبت شانس چاقی در دانش آموزانی که در خانواده خود سابقه چاقی داشتند 4.29 بود (95%CI=2.0-9.37). بعد خانوار، عاملی بود که در دو گروه مورد و شاهد تفاوتی در مرز معنی داری (P=0.05) داشت. در این مطالعه چاقی والدین، سابقه چاقی در خانواده و بعد خانوار بعنوان عوامل خطر خانوادگی چاقی در دانش آموزان دبستانی شهر اهواز شناسایی شدند.

واژه‌های کلیدی: BMI، چاقی، دانش آموز، خانواده

متن کامل [PDF 210 kb]   (2046 دریافت)